Vakantieboeken

U gaat met vakantie en twijfelt wat u mee moet nemen aan leesboeken. In de eerste plaats natuurlijk de Handleiding Regelgeving Accountancy (HRA) deel 1, de rapporten Verdiesen en Van de Luitgaarden en natuurlijk de Samenvalwet fiscale en commerciële jaarrekening. Maar om te voorkomen dat u alleen maar met vaktechniek bezig gaat, ook nog enkele luchtiger voorstellen.

En nu laat ik mijn baard staan
Het managementboek van 2007 en mijns inziens terecht, hoewel het wel een beetje een onorthodox managementboek is. Geschreven door een ex-accountant, maar daar merk je verder niets van hoor! Ik heb het boek in een ruk uitgelezen, zo was ik er van onder de indruk. COSI, daar gaat het boek over. Creatief Ondernemen Sprankelend Inspireren. Zeg maar net die dingen waar wij accountants niet echt om bekend staan.

Eckhart’s Notes
Een beetje in de lijn van het vorige boek. Eckhart Wintzen deelt met ons zijn geheimen van zijn BSO-tijdperk. Over de celorganisatie en zijn enorme hekel aan de afdeling personeelszaken. Dus minder geschikt om uit te lenen aan de collega van personeelszaken. Ook dit is een boek om in een keer uit te lezen en dat kan ook wel door de korte hoofdstukken en de vlotte schrijfstijl. De koffievlekken zijn er al in gedrukt, dat scheelt dus ook weer.

De groei voorbij
Een boek over de toekomst van de verandering van de Nederlandse samenleving in de komende 20 jaar. De economische groei en welvaart zijn niet meer zo zeker als de jaren achter ons. Nieuwe concurrenten staan op als de BRIC-landen. De oud Chief Economist van Robeco waarschuwt ons terecht en draagt gelukkig ook aan wat we moeten doen. Voor de realisten onder u die de “Inconvenient Truth” van de Nederlandse economie onder ogen willen zien. Luister hier naar een samenvatting.

Voor diegenen onder u die de komende vakantie zelfs te lui zijn voor een goed boek, kan ik het fenomeen luisterboek of podcast aanraden. Gewoon downloaden op je ipod of mp3-speler, koptelefoon op en verder chillen.
Enkele tips voor leuke podcast en luisterboeken

• David Maister De belangrijkste lessen van professional services goeroe David Maister




• Accenture Podcast over informatiemanagement




• BNR Diverse podcasts van populaire programma’s van BNR




• Itunes Groot aantal podcasts (zowel Nederlands als Engels) en luisterboeken

Zullen we digitale vrienden worden?

Een tijdje geleden attendeerde een ex-collega mij op het verschijnsel van http://www.linkedin.com/ . Zeg maar een soort Hyves, maar dan serieuzer voor het zakelijke segment. Dus geen melige foto’s van vrienden maar een inzicht in je zakelijke netwerk. Dus dan probeer je dat op een regenachtige zondagmiddag en voor je het weet heb je connectie gemaakt met enkele mensen. En die kennen weer mensen die jij ook weer kent en voor dat je het weet, heb je er weer wat relaties bij. Mijn netwerk bestaat inmiddels uit 120 personen en die kennen weer meer dan 5000 mensen en die kennen weer een kleine 400.000 mensen.

Wat is nu de nut van dit alles? In de eerste plaats is het eenvoudig om je eigen netwerk goed in kaart te brengen en daarmee in contact te blijven. Je ontmoet natuurlijk in het leven voldoende leuke en interessante mensen met wie het lastig is om altijd in contact te blijven. Jij verandert van baan, zij veranderen van baan, je verliest elkaar een beetje uit het oog. Vorige week vroeg een collega: ‘Ken jij misschien iemand bij xxx?’ en warempel, via linkedin bleek ik daar weer iemand te kennen.

Zo werkt je netwerk weer voor jou. Ik ben overigens geen gehaaide netwerker als u dat mocht denken. Maar op een vroege morgen dacht ik terug aan de dag ervoor en besefte dat ik een netwerk had en dat dat netwerk mij een nieuwe klant had opgeleverd. Ik denk dat virtuele netwerken steeds belangrijker worden en over enkele generaties spreken we dan niet meer van het old boys network maar van het new boys network.

Komkommertijd

De komkommertijd is begonnen; alles lijkt op halve kracht te gaan. Leuk zijn natuurlijk wel altijd de nieuwsberichten die ter vulling op de redactie even verzonnen worden. De gebruikelijke kikkerplaag in China, sprinkhanen doen het altijd goed in Afrika en er zullen nog wel wat broodje-aapverhalen de ronde doen deze zomer. Ook het accountancynieuws is wat schaarser, de marketingafdelingen zijn allemaal met vakantie en er is eigenlijk niets nieuws te melden. Dat spaart zich allemaal gezellig op tot september en dan begint de hausse aan informatie weer.

Ook mijn agenda laat dat beeld zien. Alles concentreert zich op september en inmiddels ook wat verder het najaar in. Ik verveel mij niet, hoewel: het is wel even wennen aan de driewekencyclus van Accountancynieuws, want dat is een stramien wat er strak inzit. Maar ik zit inmiddels wat na te denken over mijn lezing op de Accountancynieuwsdag. Ja, het duurt nog even, maar nu heb ik nog de kans om wat dingen uit te proberen. Ik ga niet alles verklappen, maar technici zijn nu ook al bezig met deze presentatie, het moet een cross-mediale belevenis worden. Wees gerust; het gaat natuurlijk over het raakvlak van accountancy, strategie en ICT, wat u gewend bent van mij.

Daarnaast probeer ik me ook al een beetje voor te bereiden op mijn reis naar India en China. Al een beetje aan het ‘voorlezen’ om me te verdiepen in cultuur en geschiedenis. Voor India voornamelijk, want dat van China is mij eigenlijk met de paplepel ingegoten. Probeer me er nog niet te veel op te verheugen, want het aantal inschrijvingen valt wat tegen. Zijn er dan geen accountants te vinden die offshoring met eigen ogen willen aanschouwen? Geen tijd, veel te druk en dadelijk verbaasd zijn als de naaste concurrent het inmiddels wel doet. Vandaag las ik dat de Chinese economie inmiddels groters is dan de Duitse. Al ga je alleen al mee om eens te proeven hoe dynamisch het Verre Oosten is. Ik ga zelf aansluitend nog enkele dagen naar mijn familie in China. Grappig is dat ik ons familiedorp gewoon via google maps kan opzoeken. Bent u benieuwd, klik dan eens op deze link en dan ziet u ons familiehuis, inmiddels opgeslokt in de stad Shenzhen (深圳). Kent u Shenzhen niet, dat is de plek waar uw mobieltje wordt gemaakt. Shenzhen is bij Hong Kong de grens over en dan bent u er al. De stad was de eerste speciale economische zone in China en is uitgegroeid van een vissersplaatsje met 30.000 inwoners tot een metropool met 17 miljoen inwoners. U leest het goed; in een periode van 30 jaar van het niveau van dorpje naar meer inwoners dan Nederland. In de toekomst is het de bedoeling dat de metro van Hong Kong en Shenzhen met elkaar verbonden worden. Het zal nog wel een tijdje duren, maar uiteindelijk zal de grens vervagen als China en Hongkong een gelijkwaardige economie kennen.

Foodie

Mensen die mij kennen, weten het al langer; ik ben een foodie. Ik heb een zwak voor lekker eten. Let wel: voor eten, drinken is toch wat minder. Ik vind een wijntje wel lekker, maar dat is bijzaak. Ik moet soms ook wel een beetje lachen om mensen die heel ingewikkeld doen over wijn, een besje hier, wat hout daar maar ondertussen weten ze eigenlijk niet goed wat eigenlijk op hun bord ligt.

Ik houd dus van lekker en bijzonder eten. Een kookboek is voor mij literatuur, het tijdschrift Delicious een maandelijks hoogtepunt en kookprogramma’s op televisie sla ik niet snel over. Dus val ik een beetje in een diep gat nu Hermans Helden afgelopen is. Mooi stukje marketing overigens dat volgens mij nog nooit vertoond is voor de opening van een restaurant. Nadeel is denk ik dat die nieuwe ‘hut’ van Herman de komende maanden bomvol zit.

Ook ben ik een voorstander van slow food en ik ben mij er van bewust wat er op mijn bord komt. Geen blauwvin tonijn; heerlijk, maar deze wordt met uitsterven bedreigd. Geen kuitzieke vis, want daar eet je de volgende generatie gelijk mee op. Kortom, een beetje bewustwording op je bord, en dan eerlijke en verse producten. Mee-eten met het seizoen, want dan zijn de producten ook op zijn best. Het liefst natuurlijk uit de streek en soms wat verder als het echt niet kan. Het is natuurlijk nog steeds gek dat wij onze eigen beste producten exporteren omdat we in Nederland niet bereid zijn om net dat beetje extra te betalen. Mosselen eet ik dus het liefst in België, omdat ik dan weet dat ze echt Zeeuws zijn en niet Iers, zoals het merendeel van de Nederlandse mosselen. Enige uitzondering is natuurlijk mosselen eten in Philippine, maar ja dat is bijna België.

En dat de kok dan met deze verse producten een zeer mooi en uniek gerecht weet te maken, niet te complex, simpel: laat de eigen smaken voor zich spreken. Dat is dan kunst en die kok is mijns inziens een kunstenaar. Wat kunnen wij daar voor onze praktijk nu van leren? Ik denk een hoop. In een goed restaurant moet iedere avond een topprestatie geleverd worden om het alle gasten (lees cliënten of klanten) naar hun zin te maken. Het kan misgaan op de kleinste details. Het contact met de gasten is direct en als het niet goed is, dan krijg je direct commentaar. Er moet goed gecommuniceerd worden tussen bediening en de keuken en de timing moet goed zijn. En ó zo simpel; als de grondstoffen van een hoge kwaliteit zijn, moet je het als kok toch wel erg verpesten om er geen lekker gerecht van te maken.

Het is sinds kort mogelijk om als training mee te draaien in een restaurant en dat is voor veel deelnemers een nogal schokkende ervaring. Zo dicht op een klant is natuurlijk al heel eng en dan moet je ook nog weten wat de pot schaft. Je moet communiceren en continu de klant in de gaten houden. En dat niet voor één tafeltje maar voor meerder tafeltjes tegelijk. De klant iets onvergetelijks bieden is een topprestatie leveren.

En wij? Doen wij dat altijd, leveren wij altijd topprestaties? Zorgen wij dat de klant een onvergetelijke ervaring heeft? Of leveren wij een doorsnee hap waarmee hij toch wel tevreden is?

He did it again

Mijn voorliefde voor producten van Apple mag voor u geen verrassing zijn. Reeds eerder heb ik bericht over de Ipod en de Iphone. En nu ruim een week na de lancering van de Iphone kan je zeggen wat je wil maar: he did it again. Steve Jobs is weer in staat gebleken om in een markt die volgens velen toch een beetje verzadigd aan het worden was, een product neer te zetten dat iedereen wil hebben. Technisch is de Iphone geen hoogstandje maar hij ziet er gelikt uit en kent een user interface die intuïtief en gebruikersvriendelijk is. Het is dus uiteindelijk de user interface die het verschil maakt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Steve Jobs onlangs uitlegde dat hij Apple ziet als een softwareonderneming. In tegenstelling tot grote broer Microsoft zie je alleen dat Apple ervoor kiest om de hardware met de software te integreren. Hoewel, dat is niet helemaal waar want Microsoft heeft natuurlijk ook de Xbox op de markt gebracht. Saillant detail; in de Xbox360 zit de chip die Apple vroeger in de Mac gebruikte.

De user interface maakt dus het verschil en niet het hardware omhulsel, dat besteed je gewoon uit. Ik heb begrepen dat de Iphone in Shenzen in China wordt gemaakt. Zeg maar door mijn familie, want ergens in Shenzen ligt mijn familiehuis. Ongeveer 35% van alle mobiele telefoons ter wereld komt daar vandaan, allemaal uit een en dezelfde fabriek. Immers, u koopt alleen de software. De hardware is alleen maar een omhulsel om de software in te stoppen.
Toch is het knap dat het Apple steeds weer lukt. Wat is het geheim? Niet technisch vernuft, want er zitten echt geen nieuwe elementen in de Iphone. Weten wat de klant wil misschien, maar wat de Iphone kan, kunnen meer telefoons. Of is het gewoon eenvoud en schoonheid combineren. Zeg maar wat Philips graag zou willen (sense en simplicity). Het is natuurlijk wel frappant dat Philips met zijn immense laboratorium er niet in slaagt om zoiets te maken. Of speelt er ook gewoon een beetje ondernemerschap, durf, lef en puberaal gedrag een rol? Dat kunnen en mogen de managers binnen de kolos Philips niet. Rondom Apple heerst natuurlijk nog steeds een beetje studentikoze sfeer, hoewel zij ook managers hebben die voor een target moeten gaan. Maar men is bereid om nog dingen uit te vinden. Google is daar ook een goed voorbeeld van, daar mogen de medewerkers 1 dag per week spelen.

Waarom vinden wij de Iphone-equivalent niet uit voor de accountancy? Omdat we gaan voor de productiviteit, vastzitten in de dagelijkse sfeer, omdat we geen ondernemers zijn, omdat we ons niet puberaal willen gedragen. Nee, dat past niet bij ons accountants, daarom houden we vast aan vertrouwde producten. Onze klanten willen een financiële Iphone en wat leveren wij?

Cijfers en trends?

De Rabobank is gekomen met een nieuwe ‘Cijfers En Trends’ voor de Accountancymarkt. Nog veel opvallend nieuws? Ja, best wel. In de eerste plaats leest de Rabobank in ieder geval niet Accountancynieuws, want die staat niet tussen het lijstje van belangrijke vakbladen. Dus nog werk aan de winkel om de Rabo eens te wijzen op de oplagecijfers.
En misschien kunnen ze maar beter wél Accountancynieuws lezen, want wat ik lees als trends vind ik weinig verheffend. En, by the way, de cijfers heb ik helemaal nergens terug kunnen vinden. Maar hier dan de belangrijkste trends volgens de Rabobank:

• Het schaalvergrotingsproces bij de accountantskantoren komt naar verwachting in een stroomversnelling terecht mede als gevolg van de invoering van de Wet toezicht accountantsorganisaties (Wta); meer dan 25% van de kantoren verwacht de komende jaren te gaan samenwerken of te fuseren.

• Digitale rapportages en facturering zijn sterk in opkomst. Belastingsaangiftes moeten elektronisch worden gedaan. Bij de overheid vindt integratie plaats van de administratie met deponeringsstukken bij de Kamer van Koophandel, de belastingsaangiften en de statistieken van het CBS.

• De invoering van de Wet toezicht accountantsorganisaties (Wta) en het Besluit toezicht accountantsorganisaties (Bta) en niet te vergeten de talrijke wijzigingen in de fiscale wetgeving maken de werkzaamheden voor accountants en belastingadviseurs steeds complexer.

• Te voldoen aan de eisen van de Wta zal voor menig accountantsorganisatie bedrijfseconomisch niet haalbaar zijn, deze kantoren zullen zich moeten bezinnen op een gewijzigde rol in de markt.

• Ondernemers worden mondiger en schrikken niet terug voor het indienen van claims.

Op basis van de bovenstaande trends komt de Rabo met de volgende kansen en bedreigingen:

• Het omstreden wetsvoorstel voor onafhankelijk toezicht op accountantsorganisaties (Wta) is per oktober 2006 ingegaan. De Autoriteit Financiële Markten (AFM) is met het toezicht belast. Accountantskantoren en de beroepsorganisaties zijn volop bezig met de implementatie van deze wet.

• De stijgende automatiseringsgraad bij MKB-bedrijven en de opkomst van internetboekhouden vermindert het werkaanbod op het gebied van eenvoudige boekhoudkundige activiteiten.

• Er is een toenemend tekort aan kwalitatief personeel en accountants.

Mijn eerste reactie was dat deze Cijfers en Trends geen schokkend nieuws heeft gebracht. Alles wat er staat is helemaal waar. Grappig is wel dat de Rabobank spreekt over ‘het omstreden wetsvoorstel’ als ze het hebben over de WTA. Voor wie omstreden, hoezo omstreden? Ook is leuk om te lezen dat ze het hebben over digitale facturering en digitale rapportages. Na het debacle van de elektronische loonaangifte denk ik dat de meeste accountants eerst een goed uitgewerkt en uitgetest plan willen zien voordat men zich in een nieuw avontuur stort. Kortom, geen spannende trends en nieuwe inzichten.

Wat ik bijvoorbeeld mis, is de gedachte om de banken te gaan helpen met kredietbeoordelingen in het kader van Basel II. Immers, banken zullen voor kleine leningen geen zin hebben om een volledige kredietbeoordeling te doen en de accountant beschikt in zijn huidige rol over voldoende informatie om dat te gaan doen. Een nieuw product: de ratingverklaring en die moet wel omkleed zijn met de nodigde zekerheid vanwege het derdenbelang.

Wat ik ook mis, is de trend van het horizontaal toezicht ten behoeve van de fiscus. Dit kan duidelijk waarde toevoegen voor de klant en kan (maatschappelijk) tot de nodige besparingen leiden. Ik weet dat accountants hier wel een beetje mee worstelen maar over het algemeen reageren cliënten positief.

Een trend die de Rabo wel ziet, is dat Informatietechnologie sleutel tot succes is. Zij noemen echter Internetboekhouden en dat vind ik niet echt vernieuwend. Ik kom daar binnenkort op terug, maar naar mijn mening zit Internetboekhouden een beetje in een dipje en moet daar uit geholpen worden. ICT is immers de mogelijkheid om echt efficiënter te gaan werken. En dan bedoel ik met efficiënt met dezelfde mensen meer werk verrichten. De mensen die steeds moeilijker te vinden zin. De toekomst zit hem dus niet in nog meer mensen werven maar met dezelfde mensen meer werk verrichten. Traditionele gedachtes over uurtje factuurtje moeten we dan laten varen. We verkopen geen administratie, jaarrekening of aangifte. We ontzorgen de ondernemer van zijn administratieve lasten.

Aanvulling

Een kleine aanvulling op mijn artikel in Accountancynieuws, nummer 13. In dit artikel ging ik in op het outsourcen van ICT. Wat ik toen niet had, waren goede benchmarkcijfers ten aanzien van het aantal ICT’ers dat nodig is in een geoutsourcete en een traditionele omgeving. De benchmark van Full Finance bood echter uitkomst; zij stellen dat 1 ICT’er op de 50 werknemers normaal is in een traditionele omgeving en 1 ICT’er op de 200 werknemers in een geoutsourcete omgeving. Let wel, een ICT’’er is dan wel een technische ICT’er of systeembeheerder en geen applicatiebeheerder. Duidelijk een vermindering dus, maar zoals al aangeven in mijn artikel moet het niet gaan om de besparing maar juist om het beter inzetten van de ICT.

Leiders

Ik was vorige week zaterdag naar Oranje; Nederland-Duitsland wel te verstaan. Nederland verloor helaas met 0-3. Voordat u denkt dat ik het niet helemaal gesnapt hebt, ik was niet naar het voetbal maar naar de euroleague van het volleybal. Ik heb het voorrecht gehad om een keer een seminar te geven met Peter Blange, de Nederlandse Volleybal bondscoach. Ik vond hem een inspirerend leider met visie en een enorme drang om te presteren. Zaterdag zat het niet mee; Peter slaakte een krachtterm die ik niet zal herhalen en vervolgens: ‘Kom op mannen’. Op dat moment wist ik dat de wedstrijd voorbij was, de leider was zelf even zijn inspiratie kwijt.

Foppe was wel succesvol en jong Oranje was een plezier om naar te kijken. Foppe is mijns inziens een goede en zeker ook inspirerende leider die de Ipod-generatie tot prestaties weet te brengen. ‘Natuurlijk’ en ‘inspirerend’ zijn denk ik twee eigenschappen die we Foppe kunnen toedichten. En hij heeft gewoon maling aan de mening van Cruijf, dat is op zich ook een goede eigenschap.

Vorige week ook het afscheid van een geheel andere leider, Tony Blair. Een goed voorbeeld hoe het ook mis kan gaan met een leider. Uiteraard heeft Blair zijn successen gehad maar uiteindelijk bleek hij niet meer natuurlijk te zijn, eerder gemaakt. Zijn grootste fout; een echte leider moet toe kunnen geven dat hij fout zit. Blair kon dat helaas niet.

Gisteravond zat ik in Noordwijk aan het strand te dineren met mijn goede vriend Ed. Wij spraken over leiderschap, ondernemers en managers. Wat zijn nu de verschillen en moet je eigenlijk wel trots zijn als er op je naamkaartje staat dat je manager bent? Aanleiding: een aantal managementboeken die we toevallig allebei gelezen hadden. Het gekke aan deze managementboeken is dat managers daarin eigenlijk totaal worden afgeschreven. Gelooft u het niet, lees dan ‘Morgen laat ik mijn Baard Staan’, ‘Eckhart’s Notes’ en ‘De Groei Voorbij’.
En wij waren het hier, zij het na enkele glazen wijn, roerend mee eens. Ik ken namelijk meer slechte managers dan ik goede ondernemers of leiders ken. In Wikipedia wordt het verschil in de definities als duidelijk:

Een manager heeft managementkennis, kent zijn instrumenten en zorgt dat het beleid van de organisatie wordt gerealiseerd. Een leider houdt de omgeving in de gaten, heeft visie, en weet met overtuigingskracht zijn ideeën zodanig over te brengen dat anderen zijn visie op de organisatie gaan delen.

Als we de definitie goed moeten volgen, dan heeft een manager dus geen oog voor de omgeving, heeft hij geen visie en geen overtuigingskracht. En dat is inderdaad wat ik vaak mis bij managers; ik heb altijd het gevoel dat ze een beetje op de winkel passen en vraag ze alsjeblieft niet om nieuwe ideeën of visie, want dan slaan ze totaal dicht. Hierin schuilt ook het gevaar dat wij te veel een managersmaatschappij zijn geworden, daar redden wij het niet mee. We hebben weer leiders nodig met visie en overtuigingskracht, niet met managementtrucjes geleerd op de zoveelste managementcursus. Let wel, ik pleit er niet voor om binnen een organisatie alleen maar leiders aan te stellen, want dan heb je vele kapiteins en maar één stuur en dat gaat ook fout. We moeten dus goed doseren naar ondernemers/leiders en managers, maar de verhouding is vandaag de dag niet goed. Kortom, zware kost en een laatste vraag van Ed:
‘Wat ben jij Fouk?’...............................