Verbazing en trots

Was het echt waar? Ik stond nog even te knipperen met mijn ogen en vroeg aan mijn collega of hij mij in de arm wilde knijpen. Auw, het is dus echt waar. Nee, ik heb het niet over het uitmuntende resultaat van Oranje maar over het feit dat wij (Alfa) voor de tweede opeenvolgende keer door Sprout zijn uitgeroepen tot het meest klantvriendelijke accountantskantoor van Nederland. En in de overall score zijn we gestegen van een vijfde naar een tweede plek. Kortom, wij zijn natuurlijk apetrots en daarbij onze klanten zeer dankbaar dat zij zo positief over ons denken.

Waar hem dat in zit, dat is natuurlijk moeilijk te benoemen. In de eerste plaats denk ik een combinatie van onze mensen en de cultuur van onze organisatie om dienstbaar en bescheiden te zijn. Tussen die twee bestaat een chemie die werkt, net zoals op het veld bij Oranje.

Druk Druk Druk

Beste lezers, mijn excuses, maar de prevakantiedrukte zorgt ervoor dat ik weinig aandacht kan besteden aan mijn weblog. Maar ik ben wel met hele leuke dingen bezig geweest. Een goede lezer van Accountancynieuws weet inmiddels dat wij sponsor zijn geworden van een team met vijf Nederlandse toptalenten. Deze jongens gaan meetrainen met het team van Friesinger en worden ook gecoacht door niemand minder dan Gianni Romme. Op dit ogenblik zijn de jongens op trainingskamp in Oostenrijk. Ik hoop dat ze dadelijk superfit kunnen beginnen aan het nieuwe seizoen en dat we ook nog voor wat sportieve verrassingen kunnen zorgen. Daarnaast heel druk geweest met de arbeidsmarkt, zo heb ik intern een conferentie over de arbeidsmarkt opgezet. Hoe moet je omgaan met thema’s als vergrijzing, flexibilisering, ‘het nieuwe werken’ en het binden en boeien van medewerkers. Zeer interessante lezingen gehad van Huub van Zwieten en Jannie Alting Sieberg-Kuipers Wat mij wel duidelijk is geworden, is dat dit soort veranderen moeten beginnen bij het management. Wordt dit door het door het management niet gezien, dan trek je aan een dood paard. Zeer lezenswaardig is het boek ‘Het einde van management zoals wij het kennen’ van Gary Hamel. Hij stelt dat door de huidige veranderingen in de maatschappij ook een ander type management nodig is.

Binnen de accountancy hebben we, denk ik, dan nog wel een hoop werk te verzetten. Immers, binnen de accountancy volgen we nog steeds het gildemodel als het gaat om hiërarchie en macht. De selectie van de leidinggevende vindt voornamelijk nog plaats op basis van vaktechnische of commerciële grondslagen, maar niet op basis van de echte managementvaardigheden. Immers, we verwachten dat de managementvaardigheden in de praktijk wel worden aangeleerd, of – zoals vroeger – vanuit de gilden worden overgedragen van de oude generatie op de jonge generatie. Echter, vandaag de dag worden we geconfronteerd met een hoop nieuwe zaken, zowel op technologisch als op maatschappelijk gebied waarvoor nieuwe antwoorden gezocht moeten worden. Neem de ontwikkeling van de generatie Y, die zit toch heel anders in elkaar? Zij zijn vaak vrij opgevoed en meer dan vroeger afkomstig uit gebroken gezinnen. Hebben dus al vroeg voor zichzelf leren zorgen en zijn zeer assertief. Techniek is niet iets vreemds, maar een verlengstuk van hun bestaan. Vernieuwing vinden ze leuk, want iedere vier maanden is er toch ook weer een nieuwe mobiele telefoon met nieuwe mogelijkheden. Ze willen graag veel leren en zijn meer dan ons gewend om te multi-tasken. Ja, en hoe ga je deze mensen een leuke plek geven binnen je bedrijf?

Uit een recent onderzoek is gebleken dat het grootste afbreukrisico in de arbeidsmarkt zit in niet inspirerend management. Dus niet het salaris, niet de secundaire arbeidsvoorwaarden, niet de omvang van de leaseauto maar de vraag of de manager/vennoot/baas/vul maar in voldoende inspirerend is. Denk daar maar eens over na.

Veertig

Beste lezers van Accountancyvisie,

De afgelopen weken heb ik weinig tijd gehad om het weblog aan te vullen. Erg druk gehad, leuk zo’n tripje naar het buitenland, maar het werk gaat door. En iedereen is de komende weken druk om nog net de boel af te ronden voordat hij of zij met vakantie gaat. Daarbij komt nog dat we op het ogenblik heel veel projecten hebben lopen.

Afgelopen week een leuke avond verzorgd voor het SRA samen met Dik Bijl (Microsoft) en Alexander Leppink (BDO) over het nieuwe werken. De stelling van Alexander was dat in de afgelopen drie jaar de grootste wijzigingen hebben plaatsgevonden, maar dat misschien het komende jaar nog wel de meeste zullen gaan plaatsvinden. Nu zo langzamerhand het WTA-vacuüm eindigt en kantoren zich weer echt met hun toekomst kunnen gaan bezighouden, zullen ze er achter komen dat de wereld toch weer iets veranderd is. De deelnemers aan de bijeenkomst waren nogal sceptisch vond ik; innovatie was niet nodig want het ging toch goed? Toen we nieuwe technologie lieten zien, was natuurlijk de vraag of dat allemaal ging werken en wat accountantskantoren daarmee concreet konden doen. Alexander liet het virtuele accountantskantoor van BDO zien en dat opende, hoop ik, de ogen.

Zo niet, dan is dat jammer, ik kan er niet meer mee zitten. Vroeger maakte ik mij daar nog wel eens kwaad om, maar nu niet meer. Waarom? Dit weekend ben ik veertig geworden, zeg maar eindelijk volwassen. Dan mag je nog iets geks doen. Nee, ik ga geen nieuwe vriendin uitzoeken, ook niet motorrijden en ik ga ook mijn haar niet verven. Ik heb even overwogen om te stoppen met dit weblog maar ik heb begrepen dat het weblog binnenkort naar de voorpagina van Accountancynieuws gaat, dus dat heb ik voorlopig maar even uitgesteld. Maar waar ik nu mee ga stoppen, is mij druk maken om de accountancy. Gewoon pertinent. Ik blijf mijn eigenwijze visie geven, die breng ik – en gelukkig nog wat andere kantoren – ook in de praktijk. Doet u niet mee? Jammer. Ik ben nu veertig en heb niet meer de illusie dat ik u kan veranderen, ik heb het te druk met veranderen.