Accountancynieuwsdag

In verband met de accountancynieuwsdag deze week maar 1 blog (vrijdag) met het laatste nieuws van de accountancynieuwsdag.

Innovatie

Afgelopen week naar de Benchmark bijeenkomst geweest van Fortis, Full Finance en NOVAK. Thema dit jaar was Innovatie, leuk onderwerp. Eerst even de benchmark; het gaat goed met de branche. Wat iedereen eigenlijk al wist, blijkt nu wel uit de cijfers. Omzet groeit explosief, alleen de samenstelling van de omzet blijft gelijk. Nog steeds is 23% van de omzet afkomstig uit administratieve dienstverlening en het lijkt erop dat dit percentage heel licht stijgt. Van de belofte om meer te gaan adviseren en minder te gaan administreren lijkt voorlopig niets terecht te komen.

Wat is dan nog meer opvallend? Dat de ICT-kosten de komende jaren gelijk blijven (+0,1%) terwijl de autokosten stijgen met ongeveer 0,6%. Gedeeltelijk zijn dit de hogere brandstofprijzen en voor de rest investeren we liever in stilstaan dan in voorruitgang.
De arbeidsmarkt blijft een probleem. Wat ik een beetje mis, is een onderzoek daarnaar. Ik zie dat er meer auto’s verstrekt gaan worden. Maar dat er geen beweging zit in parttime werken en dat maar weinig kantoren vergoeding geven voor kinderopvang. Ook daar moeten we denk ik wat innovatiever en creatiever zijn. Wat ik wel mis, zijn de verlooppercentages bij dit soort kantoren. Bij de grote 4 zit dat ergens tussen de 20 en 25% en bij de kleinere kantoren is dit nu beduidend lager.

Terug naar het innovatiestuk. Tonny Dirkx had een helder betoog en gaf ook aan dat innovatie ook iets kan zijn wat een ander al doet maar wat je zelf nog niet doet. Innovatie hoeft dus helemaal niet zo moeilijk te zijn als we allemaal denken. Of, zoals uit de presentatie van SVC bleek; innovatie kan ook de keuze zijn voor een bepaalde specifieke branche. Je hoeft dus niet op zoek naar het ei van Columbus om te doen aan innovatie. Een van de belangrijkste mogelijke innovaties heb ik echter niet gehoord, maar ik heb beloofd om daar voorlopig ook even mijn mond over te houden.

Dus nu we geleerd hebben dat innoveren eigenlijk helemaal niet moeilijk is, gaan we er natuurlijk met zijn allen gelijk tegenaan. Of ligt vandaag de waan van de dag weer op ons te wachten? Het was een leuk seminar, we dronken gezellig nog een glas, we deden een plas en alles bleef zoals het was. Of niet?

Prettig weekend!

Commerciële accountants

Accountants worden steeds commerciëler, zo lijkt het wel. Aan het begin van mijn carrière was dat nog wel anders en werd commercie door de beroepsgroep als iets vies gezien. Het enige wat toen een beetje gebruikelijk was, was dat er een meer dan uitgebreide personeelsadvertentie werd geplaatst waarbij alle facetten van het kantoor werden belicht. Vandaag de dag is het wel anders; televisie, radio, kranten, tijdschriften. Vandaag de dag is alles mogelijk, mits het niet schadelijk is voor het beroep. Waar ik wel benieuwd naar ben, is wat nu de effectiviteit is van al die reclame. Zo adverteert CROP nu landelijk met een radiospotje. Erg creatief en leuk bedacht, maar wat moet ik ermee als potentiële Limburgse of Groningse klant? Nu is de advertentie in eerste instantie ingestoken op het werven van mensen maar de campagne is zeker ook bruikbaar voor het werven van klanten. Nu gaat CROP natuurlijk niet het succes van zijn marketingcampagne breed kenbaar maken, maar het lijkt mij toch wel eens aardig als dit soort informatie, desnoods geanonimiseerd, bekend wordt. Immers, wij accountants hebben een beetje lastig te verkopen product: vertrouwen.

Ook heb ik bij accountants een nieuw soort marketing ontdekt: vergunningmarketing. In jargon noemen we dat ook wel kwaliteitskeurmerk. Veel OOB-kantoren hadden de brief van de AFM nog maar nauwelijks geopend of het persbericht was al de deur uit. En het is natuurlijk een mooie opsteker als je een vergunning hebt gekregen, maar dit soort commerciële gretigheid kwam je 20 jaar geleden niet tegen. In de NRC legde Peter Feijtel (Accon Avm) het allemaal nog een keer uit: we hebben de vergunning wel aangevraagd en gekregen maar we willen geen beursgenoteerde fondsen controleren. Ik ben benieuwd wat de AFM daar nu van vindt

Digitale Nomade

Ik voel me een beetje een digitale nomade deze week, op maandag en vrijdag ben ik op kantoor maar de rest van de week vooral op reis. Dit weblog schrijf ik dus ook in de lobby van een hotel net buiten het centrum van Rotterdam. Geen enkel probleem want ik heb natuurlijk een WiFi (draadloos internet) Abonnement en kan dus gewoon inloggen en werken op ons eigen netwerk.

Net las ik op Accountancy Nieuws dat Gert Greveling ons is ontvallen. Ik heb een aantal keren mogen samenwerken met Gert en hij was een kleurrijke accountant, vol humor maar ook zeer kritisch en prikkelend naar de beroepsgroep. Met het boekje “Onthullingen over accountants” heeft hij denk ik niet alleen vrienden gemaakt in de beroepsgroep. Gert was nog wel eens op het randje, maar dat wisten we en we zullen hem in de beroepgroep zeker gaan missen.

In de lobby van het hotel zitten nog meer digitale nomaden die hier afspreken om vervolgens weer verder te gaan naar de volgende afspraak. Sommigen denken dat ze in hun eigen kantoor zijn, zó hard praten ze door hun mobiele telefoon. Gek eigenlijk dat we ons werk zo gemakkelijk kunnen meenemen. Ook tijdens onze recente reis naar India en China was ik eigenlijk continue online. Zo was het eenvoudig om een kaartje via TNT thuis te laten bezorgen met een digitale foto die ik net in India had gemaakt. Weet u nog hoe dat vroeger ging? Kaartje versturen en maar hopen dat het aankomt. Daarnaast heb ik toch eindelijk ook nog een kleine vijf uur aan de telefoon gehangen gedurende de week. Dat zal wel wat gekost hebben hoor ik u denken. Maar niets is minder waar ik heb in totaal maar voor vijf euro verbelt. Hoe, ik had gewoon Skype bij me met een VOIP telefoontje. Dan bel je gewoon voor twee cent per minuut Internationaal in plaats van 2,50 per minuut. De mobiele telecomproviders zullen dit niet leuk vinden maar ja, dat is de nieuwe economie.

Over vijf minuten arriveert mijn bezoek, dan vergaderen we even in het restaurant en reis ik af naar Fortis voor een afspraak. Ik ben benieuwd hoe de vlag erbij staat na de overname van ABN-AMRO, maar ik denk dat iedereen wel goed geïnstrueerd zal zijn door de afdeling Public Relations. Morgen vervolg ik mijn reis weer maar dan met mijn SRA-pet op. Soms is dat wel verwarrend hoor, al die petten. Dinsdag zat ik in een vergadering van het NIVRA met de pet Alfa en SRA. Aan het einde van de vergadering verzocht de voorzitter ons terecht om het besprokene nog even niet in een weblog of artikel te vatten. Terecht overigens, als blogger en auteur moet je je verantwoordelijkheid kennen.

Prettig weekend.

Senseo gevoel

Drukke week waarin heel veel is gebeurd. Dat is gevaarlijk, omdat je soms door de drukte heen niet een paar heel belangrijke trends ziet. Maar eerst terug naar gewoon deze week. Ik had het voorrecht om te spreken tijdens de payroll-dag van het gelijknamige tijdschrift. De vraag was of ik een leuk verhaal kon vertellen over de Wet Walvis. Maar dat is natuurlijk helemaal geen leuk verhaal, want rondom die wet is natuurlijk alles misgegaan wat zo’n beetje fout kon gaan. Gelukkig heeft de overheid dat nu ook wel ingezien en er is (uiteraard) een zeer uitvoerig rapport over geschreven. Voor diegenen die eens willen lezen hoe een dergelijk traject uit de hand kan lopen, is het een zeer vermakelijk stukje proza. Je hoopt dat de overheid daar van leert en niet zo snel meer een grootschalig ICT-project zal starten onder de foute noemer van ‘lastenverlichting’.

Maar niets is minder waar; de overheid lanceerde deze week het idee van de PIP, en nee, dat heeft niets te maken met uw breedbeeldtelevisie. PIP staat voor Persoonlijke Internet Pagina, waarmee u als burger dadelijk allerlei diensten van de overheid kan opvragen. Dat levert natuurlijk weer administratieve lastenverlichting op, maar het is natuurlijk wel weer te raden aan welke kant. Ze willen dit natuurlijk wel veilig doen, dus is het afgeschermd door middel van uw eigen DigiD. U weet wel, die code die u afgelopen voorjaar van de buurman leende om uw belastingaangifte te versturen. Laten we hopen dat dit een proefballonnetje was en dat de overheid zich bezint voordat ze begint.

Belangrijkste punt waar het volgens mij altijd fout gaat, is luisteren en communiceren. En ik zie dat iedere dag weer in de praktijk. Deze week weer een zeer ontluisterende vergadering gehad met een softwareleverancier. Nadat je zelf heel veel zaken hebt onderzocht over een bepaalde koppeling tussen twee systemen zegt een van de leveranciers gewoon tegen je: ‘Ik denk niet dat we het gaan doen, jullie kunnen veel beter alleen voor onze oplossing kiezen.’. In de eerste plaats was dat niet mijn vraag en in de tweede plaats zeg je mij dat ik eigenlijk een beetje gek ben. Kortom, voor mij was dat gesprek na 10 minuten afgelopen en ik heb er nog spijt van dat ik niet gewoon ben weggegaan.

Terug naar mijn week; woensdag een goede vergadering gehad met onze eigen ICT-commissie en besloten om nog dit jaar te starten met de selectie van een nieuw pakket. (Nee, softwareleveranciers: u hoeft mij niet te bellen, wij bellen u wel). We gaan dat doen met een afgeleide van de methode Melodie, naar mijn mening nog steeds de beste methode om softwarepakketten te selecteren. Geen gemakkelijke keuze: gaan we voor volledig een internetpakket of toch een traditioneel pakket? Of een combinatie van die twee? Als een paal boven water staat dat het pakket uiteraard een extreem snelle invoer moet hebben, hoewel het natuurlijk wel weer de verwachting is dat we steeds meer elektronisch gaan inlezen.

Voor diegenen die daar nog steeds aan twijfelen en afgelopen week niet op de ICT-accountancydag zijn geweest: u moet eens kijken op de website van EDI circle; een samenwerkingsverband van een aantal agrarische accountantskantoren om te komen tot ketenintegratie (lees elektronische uitwisseling) in een aantal kolommen van de agrarische sector. Donderdagavond liep ik de voorzitter, Frank Pisters van Gibo, tegen het lijf tijdens de uitreiking van de Computable Awards in Amsterdam. Schetste kort weer wat laatste ontwikkelingen, moet ik volgende week maar weer eens bellen.

Het was trouwens wel een leuke avond, die uitreiking van de Computable Awards, de ICT-branche zette zichzelf in het zonnetje, in het bijzijn van een hoop klanten. Helaas waren er meer Awards dan eten en dus belandde ik donderdagnacht nog bij Kentucky Fried Chicken op de dam. Omdat de softwarewereld natuurlijk ook een dorp is, loop je weer een hoop bekenden tegen het lijf waaronder mijn oude ‘baas’, Rajesh Patel, die onderscheiden werd met de ‘CEO van het Jaar Award’. Ook met hem nog even bijgepraat over wat ontwikkelingen in de markt en natuurlijk mijn oude clubje.

Maar wat was tussen al die hectiek nu het ding wat ik over het hoofd heb gezien? Een klein berichtje dat Reeleezee een integratie heeft met het telebankieren van de Bizner bank. En dan bedoel ik integratie! Dus je kijkt naar de administratie en je afschriftgegevens zijn in je administratie verwerkt. We hadden het net nog over elektronisch inlezen, maar dit is integratie. En natuurlijk ook vanuit internetboekhouden zonder tussenkomst van exportslagen betalingen doen. Accountants: wakker worden! Weet u wat dit soort ontwikkelingen betekenen voor uw administratieve dienstverleningspraktijk?! Ontwikkelaars van Online boekhoudsoftware: opgelet! Dit is wel een heel belangrijk USP!

Dit is nu een ontwikkeling van het niveau Senseo, twee bedrijven uit een totaal verschillende branche die op dit niveau gaan samenwerken. Chapeau Jan Jacobs; je was de laatste tijd wat stil maar dan ben je op je gevaarlijkst. Volgend jaar nomineer ik jullie voor meest innovatie ICT-traject.

Prettig Weekend

Web.RA

Op de Accountancynieuws-loze vrijdag valt de Accountant op de mat, leuk voor de vrijdagavond. Het thema van dit keer is arbeidsbeloning, dus even benchmarken met mijn eigen salarisstrookje. Maar mijn oog valt al snel op een klein boekje in de folie met de naam ‘Web.RA, Internet voor Accountants’. Al snel blijkt dat dit boekje een ‘geschenkje’ is in het kader van de lancering van http://www.accountant.nl/, de nieuwe nieuwssite van de accountant, met als ondeugende ondertitel ‘nieuwssite zonder oordeelsonthouding’. Daar ben ik dus benieuwd naar. Krijgt de Stichting Wakkere Accountant een eigen onderdeel op deze website?

Maar terug naar het boekje, het NIVRA zou zich moeten schamen voor dit boekje. Waarom? De inhoud is op kleuterniveau, mijn puberzoon dacht dat het boekje minimaal drie jaar oud was. Ik ben benieuwd met welke opdracht de schrijvers op weg zijn gestuurd. Hebben zij op de eerste vergadering te horen gekregen dat accountants niet echt vooruitstrevend zijn en dus nog niet weten wat Internet is? Dus op kleuterniveau krijgen wij uitgelegd wat het Internet is, wat je er kunt vinden, hoe je zoekt binnen Google en hoe je een website bij je favorieten kan opslaan. Geen uitleg van RSS feeds, geen Google startpagina of andere handige gadgets. Dit is heel duidelijk Web 0.5 in plaats van Web 2.0.

Daarna worden de belangrijkste websites voor accountants behandeld, maar daar ook geen schokkende ervaringen. Wat ik wel een beetje flauw vind, is dat de website http://www.accountant.nl/ helemaal opgehemeld wordt en http://www.accountancynieuws.nl/ compleet wordt afgekraakt. Letterlijke tekst: ‘een site die enigszins vergelijkbaar is met de website van de accountant is Accountancynieuws.nl’. Dat vind ik wel erg pretentieus van een site die pas een week in de lucht is. Dus even wat commentaar op http://www.accountant.nl/: erg veel advertenties die irritant flikkeren in mijn scherm, veel oud nieuws dat ook al in de Accountant stond. Weblog van Wildschut is wel leuk maar dat bestond natuurlijk al. En natuurlijk de grootste fout is wel dat de website niet www.deaccountant.nl heet, beetje slordig dat die naam al vergeven was.

Maar verder met het boekje. Na heel veel websites die u allemaal wel kent, komen dan in hoofdstuk 10 de Internettrends. De Internettrends zijn globalisering, zelfredzaamheid en alles visueel. Maar hier ook geen echte nieuwe zaken, Web 2.0 wordt lichtjes geraakt maar juist de essentie daarvan wordt gemist. Vervolgens leert het boekje ons in hoofdstuk 11 hoe wij trends moeten herkennen. De tips: volg het nieuws en zet anderen aan om trends aan u te tonen. Ja, zo kan ik het ook, zo worden accountants natuurlijk nooit trendsetters. In het laatste hoofdstuk geeft het boekje ons een cursus ‘veilig op het Internet’, wel zinvol maar ook niet hoogdravend.

Zonde, want een boekje waar accountants op de echte trends van het Internet worden gewezen, zou wél zinvol zijn. Dit is een gemiste kans, behalve voor diegenen die de afgelopen 10 jaar misschien ergens in de rimboe hebben gezeten en absoluut nog nooit van Internet hebben gehoord.

Thuis

De jetlag is inmiddels weg en de mooie reis naar India en China verdwijnt langzaam naar de herinneringen. Dat is niet erg, want er is genoeg werk aan de winkel. De Accountancynieuwsdag komt nu toch wel angstvallig dichtbij en daar worden grote dingen van mij verwacht. Dit weekend probeer ik de eerste contouren van de lezing alvast klaar te hebben. Het SRA had mij ook nog gevraagd om enkele lezingen te geven over compliance en ICT; ook die moeten nog bedacht en gemaakt worden, maar daar heb ik in ieder geval al een artikel over geschreven voor de volgende Accountancynieuws.

Daarnaast zitten we binnen Alfa midden in een strategische beleidsoriëntatie waarbij de grote vraag is hoe wij willen dat onze organisatie op 1-1-2011 eruit ziet. Ik houd zelf erg van dit soort strategische sessies omdat ik gemerkt heb dat organisaties die hun strategie strak op het netvlies hebben, over het algemeen erg succesvol zijn. Als iedereen binnen de organisatie weet welke koers we varen, dan komen we er wel. Natuurlijk moet je wel rekening houden met veranderlijk weer, zeker in de accountancy.

Kortom, we zijn geland en we rennen gelijk weer door. Toch denk ik natuurlijk nog na over hetgeen wij hebben gezien. Dit weekeinde las ik in de NRC een groot artikel over het Nederlandse OV-chipkaartproject dat maar niet van de grond wil komen. Poortjes die weigeren, mensen die hun kaart niet goed opladen, uitstel op uitstel. Zover ik mij kan herinneren (mijn eerste bezoek aan Hongkong was 20 jaar geleden) heeft men in Hongkong altijd een chipkaart gehad. Per dag maken 2.4 miljoen mensen in Hongkong gebruik van het openbaar vervoer (bus, metro, trein, tram en heel veel veerponten) en die maken allemaal gebruik van de zogenaamde Octopus-kaart. Naast het openbaar vervoer kan je met je Octopus-kaart bioscoopkaartjes kopen en bijvoorbeeld afrekenen in de bioscoop. Het openbaar vervoer is zeer betaalbaar en het nemen van de auto in Hongkong is nauwelijks een alternatief. Tijdens mijn verblijf heb ik nog nooit een poortje open zien staan, laat staan een metro te laat zien aankomen. Grote vraag is waarom het in Nederland niet lukt, het aantal reizigers is met 3 miljoen niet schrikbarend hoger in Nederland, daar kan het toch niet aan liggen? Of hebben wij het gewoon veel te ingewikkeld gemaakt met te veel individuele spelers met ieder hun eigen belangen?
Het is weer goed om thuis te zijn.

Op Topsnelheid

Wat maar weer blijkt, is dat het dagelijks updaten van een weblog te veel gevraagd is. We hebben de afgelopen 96 uur veel gereisd, weer een aantal tijdzones overbrugd en en bevinden ons nu in HongKong. Maar eerst terug naar de dinsdag toen we per trein naar Agra gingen. Dit is de stad van de Taj Mahal. Schitterend, hoewel ik hem zelf iets groter had ingeschat. Nu zult u denken: wel leuk zo’n reisje langs de toeristische hoogtepunten, maar gedurende de treinreis ontstond toch weer een discussie over de WTA en VGC; we blijven immers accountants. Wat ons allemaal opvalt, is wel dat het verschil tussen arm en rijk zo verschrikkelijk groot is; Jan heeft daar in zijn laatste blog al het nodige over verteld. Ik kan u alleen maar zeggen dat als u er echt een beeld van wil hebben, u het gewoon een keer moet zien. Wij sliepen in Delhi in het Park Hotel, maar in het park naast het hotel sliepen ’s avonds minimaal 100 mensen in het Park. Nee, zij mochten geen gebruikmaken van de faciliteiten van het hotel.

Woensdag was voor ons een reisdag en dat betekende rond de klok van 3 uur op en vervolgens naar de luchthaven. Delhi Airport was hetzelfde wat wij de hele reis hadden ervaren: druk en chaotisch, maar gelukkig vechten de piloten niet om wie het eerste mag opstijgen. Na 5 uur vliegen in 7,5 uur (denkt u even aan de tijdzones), komen we aan in HongKong. Wat een contrast direct al op de luchthaven; je staat binnen een efficiënte 40 minuten buiten. Daarna direct door naar de Peak, het topje van de berg op HongKong Island waar vanaf je een uitzicht hebt op Kowloon. U kent het ongetwijfeld en zo niet, hierbij nog een voorbeeld. Daarna naar Aberdeen om eerst een kijkje te nemen bij de schippers van HongKong die op het water leven. Maar deze attractie is alleen over zijn hoogtepunt heen, want de gemiddelde visser in HongKong woont tegenwoordig gewoon in een flat. We eindigen de avond op de Jumbo boot en gaan vervolgens naar het Hotel waar iedereen heel snel slaapt……………..Want de volgende dag was er weer een intensief vakprogramma.

Ontvangen bij ABN AMRO in HongKong in een vergaderzaal met een uitzicht, schitterend. Toch nog even stilgestaan bij de perikelen rondom de overname of opsplitsing van ABN AMRO. Schrijnend is om te horen dat ABN AMRO al 104 jaar aanwezig is in HongKong en mede daardoor zeer recentelijk van de Chinese Overheid als eerste Europese bank te horen heeft gekregen dat ze een Chinese LTD mogen oprichten en dus gelijkgeschakeld zijn met de Chinese banken. Gooien we met de verkoop van ABN AMRO niet een heel groot voordeel wat Nederland heeft in China weg ??????

Vervolgens presentaties gehad over het opzetten van een bedrijf in China (de administratieve lasten zijn daar aanzienlijk), de voor- en nadelen van het benaderen van China via de gateway HongKong en wat rare eigenaardigheden geleerd. Bouw je een nieuw pand of fabriekshal, dan wordt de hypothecaire lening pas verleend als het object er daadwerkelijk staat. We hebben verder kennisgemaakt met de Dutch Chamber of Commerce in HongKong en Sinova. Vervolgens authentiek Chinees geluncht (dim sum voor de liefhebbers) en de middag doorgebracht bij Witlox van der Boomen die een eigen kantoor hebben in HongKong en vandaar uit Zuidoost Azie bestieren. De collega’s gingen terug naar het hotel, maar ik kon het niet laten om nog even HongKong’s meest favoriete sport te beoefenen: shop till you drop.

Vandaag (vrijdag) scheiden de wegen van de groep en mij zich weer. U moet niet denken dat ik het niet naar mijn zin had, het is een zeer leuke groep en we hebben de afgelopen dagen samen veel beleefd. Maar ik wil toch nog even op familiebezoek in China. Vlak voor vertrek krijg ik nog positief nieuws uit Nederland en op http://www.accountancynieuws.nl/ lees ik het nieuws dat 14 van de 18 OOB-kantoren hun vergunning hebben gekregen. Proficiat aan de collega’s bij deze kantoren. Daarna op de trein naar China, visa halen en de grens over naar Shenzen. Dit kleine vissersdorp is uitgegroeid tot een stad met 14 miljoen inwoners (2x zoveel als in HongKong) en heeft het familiedorp waar ik vandaan kom letterlijk opgeslokt. Ik zoek de familie en dat is niet eenvoudig want adressen en huisnummers zijn niet zo georganiseerd als in Nederland. Maar een oude Chinees die onze familietempel beheert biedt uitkomst met het grote familie Chong (mijn achternaam in het Chinees) telefoonboek.

Al snel komen allerlei familieleden te voorschijn. Men is duidelijk ontroerd als ik hen de familiefoto die wij tijdens ons familiefeest hebben gemaakt, overhandig. Bijna de totale 20, 21 en 22ste generatie van de Chong Djeh tak staat hierop. Men laat mij ook nog de stamboom zien van de eerste acht takken van de familie, meer paste er niet op de muur en als u beseft dat we dus inmiddels aan de 22ste generatie zitten, dan snapt u wel dat er een hoop Chongetjes zijn. Iedereen blijft zich verbazen dat ik zo’n witte Chinees ben (men spreekt over een witte geest), maar ik heb maar uitgelegd dat ik wit van buiten ben maar Chinees in mijn hart. Onder veel beloftes dat ik natuurlijk snel zal terugkeren en dan zeker ook vrouw en kinderen mee zal nemen, vertrek ik een beetje weemoedig en betreur ik dat ik niet langer kan blijven. Maar morgen wacht het vliegtuig naar Nederland. Dit weblog is nog niet helemaal afgelopen omdat ik volgende week nog wat conclusies met u wil trekken.

Fou-Khan Tsang