Ergens tussen Budapest en Cluj

Ergens tussen Budapest en Cluj (Roemenië) spreek ik een Roemeen van Hongaarse afkomst (of moet ik zeggen een Hongaar die in Roemenië woont, maar dat ligt hier nogal gevoelig), die ooit na de omwenteling met geld uit Nederland een bedrijfje is gestart. Ik vraag hem naar zijn grootste probleem. ‘Personeel’, verzucht hij, ‘er is hier haast geen goed personeel te krijgen. Weet u, ik moest laatst 600 euro betalen aan een headhunter omdat hij een personeelslid voor mij gevonden had.’ Wij kijken elkaar verrast aan; dit antwoord hadden wij niet verwacht, dezelfde problematiek als in Nederland.

Ik bezoek deze week Roemenië, even kijken hoe de ontwikkelingen hier gaan. Hoe verder wij Roemenië inrijden, hoe verbaasder wij worden over hoe de snel hier de veranderingen gaan. De val van Ceausescu kan ik mij nog herinneren en wie heeft de beelden van de kindertehuizen daar niet meer voor ogen? Ik krijg natuurlijk niet de kans om alles te zien, maar vandaag passeert mij een groepje gehandicapte kinderen die er goed verzorgd uitzien. We laten ons vertellen dat de economie een stormachtige ontwikkeling doormaakt. Ik trek een beetje de vergelijking met China waar ik een beetje dezelfde ontwikkeling zie, zij het dat het hier toch anders is. Ik leer bijvoorbeeld dat 2,5 miljoen Roemenen hun geluk in het buitenland zoeken, voornamelijk in Italië en Spanje. Toch gek, want in het eigen land zit men om deze mensen te springen. Tegelijkertijd valt mij op dat ik veel ouderen zie en maar weinig jongelui. Mogelijk weggetrokken om elders een betere job te krijgen.

Roemenie

Zit deze week in Roemenie, avonturen lezen jullie afhankelijk van de internetverbindingen later deze week.

Charging

Nederland stond stil de afgelopen weken, ik zelf was ook gewoon twee weken even lekker met vakantie aan de Turkse zuidkust. Even meer life dan work op de balans, alle tijd voor het gezin. Genieten van de heerlijke Turkse keuken en gastvrijheid. Zoals altijd vliegt de tijd voorbij en schrijf ik dit op mijn laatste dag aan het strand. Nee, weest u niet bevreesd, de laptop was niet mee met vakantie. Helaas zag ik ook menig medelander die de zaak niet los kon laten en dus met of mobiel aan het oor of met de laptop op schoot zat. Tegenwoordig willen we ook het liefst bereikbaar zijn op vakantie. Dat was ik ook wel, maar wel alleen voor echt belangrijke zaken.

Dit blog is dus eerst opgeschreven tussen een aantal leuke tekeningen van de kinderen door en pas na terugkomst uitgetypt. Terug naar de laatste dag aan het strand. De jongens wilden graag parasailen, dus die uitdaging zijn we ook maar weer aangegaan, een foto ziet u hierboven. Ben ik dan helemaal niet bezig geweest met de zaak, met de trends in de accountancy? Natuurlijk wel. Mee gingen drie boeken: Leidinggeven aan professionals, niet doen! van Matthieu Weggeman (goede samenvatting afgelopen week in Accountancynieuws door Jan Wietsma, doe mij wel een plezier en lees dit zeer goede boek en niet alleen de hoogtepunten), het laatste deel van Harry Potter en Strategy en the Fat Smoker, het laatste boek van David Maister. In Accountancynieuws zal ik nog uitgebreid op het laatste boek terugkomen. Was wel een leuke confrontatie, Maister die aangeeft dat het net gaat met strategie als met te dikke mensen. Je weet wel dat het anders moet, maar je doet het toch niet. Oké, dat leverde natuurlijk weer een leuke discussie met mijn echtgenote op en daarom ga ik proberen om minimaal 10 kilo lichter op de Accountancynieuwsdag te staan.

En nu is het dus de laatste dag, het is dertig graden en er staat een flinke wind. De vanochtend nog strak blauwe zee is veranderd in een kolkende golvenmassa. Ik sta in de branding en vraag mij af of ik veel gemist zou hebben die laatste twee weken. Zou het Standard Business Reporting (XBRL) event een groot succes geworden zijn? Enkele organisaties hadden mij als spreker gevraagd maar waren helaas niet bereid om een retourtje Eindhoven-Antalya te vergoeden. Mijn inschatting is dat de accountants het massaal hebben laten afweten. Die zijn óf met vakantie óf hebben het nog retedruk met het afwikkelen van jaarstukken. Ik verwacht dat er weer een accountantskantoor de eerste XBRL BTW- of loonaangifte gedaan heeft en dat natuurlijk mooi opgeschreven in een persbericht. Ons was ook gevraagd om er met een stand te gaan staan, maar daar hebben we vanaf gezien. Veel leuker was het geweest om een enorme wand met een foto van mij aan het strand daar neer te zetten met de tekst: ‘Wij zijn al over op XBRL, dus wij zijn met vakantie!’

Ben ik dan heel erg cynisch over XBRL? Nee hoor, u had allemaal in Eindhoven moeten zijn! Om u te laten bijscholen op het gebied van XBRL, de belangrijkste ontwikkeling in de accountancy die op het punt van doorbreken staat. Waarom ik er dan niet was? Dat wat u nu moet doen, heb ik in de afgelopen jaren al gedaan. Maar u krijgt gelukkig nog kansen: op 9 oktober aanstaande geef ik een cursus XBRL in de praktijk voor de VERA. Of denkt u dat XBRL uw kantoor niet gaat raken, bent u dan niet hetzelfde als the fat smoker?

Life Hacking: 37 signals

Recentelijk had ik een voorbespreking voor een seminar. Alle sprekers waren zogenaamde ZZP’ers, zelfstandigen zonder personeel. Wat wel opviel, was dat meerdere mensen aan tafel elkaar al kenden en reeds eerder met elkaar samen had gewerkt. Belangrijk kenmerk van succesvolle ZZP’ers is dat ze beschikken over een uitgebreid netwerk. Vraag is alleen als je samenwerkt met een groep ZZP’ers in een groep, hoe je dan je project beheerst. Een vriend van mij wees mij op het programma 37signals.com. Hij had het gebruikt toen hij bezig was met een ontwikkelingsproject in Indonesië en samen moest werken met mensen wereldwijd. 37 signals is een projectplanningsprogramma. Het biedt mogelijkheden om mijlpalen en acties vast te leggen voor de verschillende deelnemers aan het project. ‘What’s new?’ denkt u misschien, maar het programma is eigenlijk een internetdienst. Dat maakt het beheer veel eenvoudiger en maakt het mogelijk om makkelijk gebruikers buiten de eigen organisatie te betrekken bij projecten. Een ideale tools voor ZZP’ers of gewoon als u een project doet met mensen buiten uw organisatie.

Life Hacking: Time flies

Heeft u ook wel eens het gevoel dat u de hele dag heeft gewerkt maar dat u daarbij toch het gevoel heeft dat u niets heeft gedaan? ‘Goed timemanagement vereist inzicht in wat je doet’, is vrijwel altijd de openingszin van een boek over timemanagement. Nu leven wij in de accountancy van onze tijd en dus houden we dit nauwgezet bij. Nou ja, onze productieve tijd dan. Maister zei ooit dat improductieve uren moesten leiden tot de omzet van morgen. In de praktijk hebben we daar nog steeds moeite mee. Vraagt u zich af waar de tijd blijft, dan is RescueTime misschien iets voor u. RescueTime moet u installeren op uw PC. Hierna houdt RescueTime precies bij met welke applicaties u heeft gewerkt en welke websites u heeft bezocht. Applicaties en websites kunt u vervolgens weer koppelen aan codes. RescueTime stuurt zijn bevindingen naar een website waar u mooie grafieken kan bekijken.

Tussendoortje: Fimpje