Een dag vol nieuws…..

Veel nieuws vandaag, 23 april 2007, maar naar alle waarschijnlijkheid leest u dit pas veel later. BDO meldt dat Second Life niet echt populair is onder ondernemers, 90 % van de ondernemers heeft geen plannen met Second Life. De vraag is echter wat we moeten met dit soort ‘nieuws’, want bij verder lezen blijkt dat ze slechts 126 ondernemers om reactie hebben gevraagd en dat maar 56% wist wat Second Life was. Maar liefst 81% had nog nooit een bezoekje gebracht aan de virtuele wereld. De vraag is dan wat de waarde is van dit soort ‘onderzoekjes’; het vult in ieder geval weer een stukje redactioneel in het FD en de website van Accountancynieuws. Maar wat is de waarde? Is BDO mijn kritische adviseur op het gebied van Second Life en hebben zij adviseurs die mij daar echt goed over kunnen adviseren? Mijn vraag is hoe goed Second Life is ingeburgerd binnen BDO, weet de BDO-accountant wel wat Second Life is? Misschien een leuk onderzoekje voor Accountancynieuws.

Outsourcing
Vandaag ook nog gesproken met een Filippijnse accountant, althans de vertegenwoordiger daarvan in Nederland. Dus stond offshoring weer eens op de agenda. Collega Accon AVM overweegt om 25% van zijn werkzaamheden uit te besteden naar India, meldde de Gelderlander afgelopen zaterdag. In India betaalt Accon AVM volgens directievoorzitter Peter Feijtel slecht 5 tot 10 euro per uur tegenover veertig tot vijftig euro per uur in Nederland. Dit gaat mij wel een beetje te gemakkelijk; afgelopen weekeinde wist de NRC nog te melden dat het inmiddels in India steeds moeilijker wordt om goed personeel te vinden en te houden. De vraag is enorm en de verlooppercentages van 20 tot zelfs 60% zijn enorm hoog. Daarnaast staan ook de uurtarieven onder druk. 5 tot 10 euro – weet ik uit eigen ervaring – zijn echt niet meer de prijzen waarvoor je in India met open armen ontvangen wordt. 15 tot 20 euro komt eerder in de buurt. Dus komen andere gebieden in zicht; China, de Filippijnen, Zuid-Afrika en Suriname worden aantrekkelijker. De laatste twee omdat ze onze facturen gewoon kunnen lezen.

Afgetoetst

Natuurlijk ga ik in op de tussenrapportage van de AFM; 80% van de kantoren krijgt niet of pas na verbetering een vergunning. Dat valt vies tegen. Het gerucht ging al wat langer rond en in mijn artikel in Accountancynieuws van deze week loop ik dus vast wat op de zaken vooruit. Er is ook veel verwarring omdat een positieve toetsing door SRA, CTK of RvT niet betekent dat automatisch een vergunning wordt verstrekt. Erger nog, door de tegenvallende resultaten heeft de AFM besloten om meer kantoren te bezoeken. Duidelijk is wel dat SRA, CTK en RvT de toetsingscriteria zullen (moeten) aanscherpen als ze dadelijk willen toetsen namens de AFM.

De 89 kantoren zitten ook in grote spanning, want wordt het groen, oranje of toch rood? De eerste kantoren zullen inmiddels wel onderzocht hebben wat de mogelijkheden van beroep en bezwaar zijn. Volgens de NOvAA wordt er streng getoetst en van het NIVRA hebben we nog geen reactie gezien. Belangrijk is dat we dit resultaat niet gaan bagatelliseren, maar dat we kritisch naar ons zelf kijken. Hebben we te makkelijk gedacht over het aanvragen van de vergunning? Hebben we onze schouders opgehaald toen alle deskundigen riepen dat dit een verzwaring zou zijn? Dachten we misschien dat de soep niet zo heet gegeten zou worden en het in de praktijk allemaal wel zou meevallen? Dat is niet zo, de WTA betekent een aanzienlijke verzwaring van de formele vereisten aan een controle waarbij geldt dat als u het niet aan het papier heeft toevertrouwd, dat het dan ook niet heeft plaatsgevonden.

De komende tijd richt de AFM haar pijlen op de OOB-kantoren. Is het daar beter of kunnen we daar een 80/20-verhouding aantreffen, dan kan de term Big 4 definitief de geschiedenisboeken in. Of zal het bij de grote vier toch een stuk beter zijn en kunnen zij probleemloos over naar een vergunning? Hopelijk rapporteert de AFM dan ook zo open als op dit moment.

Hoe het nu verder moet? Ik denk eerst maar eens een kritische zelfanalyse en mentale ondersteuning voor diegenen die een rode brief hebben gekregen. Ik denk wel dat NIVRA, NOvAA en SRA met een nog intensiever programma moeten komen om de leden die toch voor een vergunning gaan nog beter te ondersteunen. Gebeurt dit niet, dan ben ik van mening dat de kantoren met op termijn minder dan 25 wettelijke controles dit niet vol kunnen houden omdat het simpelweg niet meer rendabel is.

Sterkte in de strijd.

Joost !

Nee dit is niet de nieuwe naam van een accountantskantoor, die naar analogie van Jan© heeft gekozen voor een jongensnaam. Overigens, hoe langer ik over Jan© nadenk, hoe sterker ik het marketingconcept vind. Niemand kan het meer na-apen, want dan ben je eigenlijk een zwak aftreksel van Jan©. Hoewel, als je nu een leuk kantoor hebt in de omgeving van Amsterdam en je wilt graag aanpappen met de groeiambities van Jan©, dan kan je natuurlijk ook een leuke krachtige meidennaam kiezen. Bijvoorbeeld Chantal™, Annemiek© of Sandra®. Nog leuker is natuurlijk om te achterhalen wat de naam is van de vrouw van Jacob, Ad, Jack, Paul, Jordi, Pieter, Nico, Sander, Christiaan of Wim en je neemt die naam als uitgangspunt.

Maar even serieus; terug naar Joost. Joost is het nieuwe hotte item op het internet, gemaakt door de mannen achter Kazaa en Skype. Deze heren zijn de echte trendsetters op internetgebied en hebben respectievelijk de muziek- en de telefoniewereld op zijn kop gezet. Nu is er Joost en Joost is televisie via het internet. Televisie via het internet. U zult zeggen: ‘Dat is toch niet nieuws? We hebben al YouTube en menige film- en televisieserie is eenvoudig te downloaden via het internet. Ook in Itunes en Windowsmediaplayer zijn via het internet films te downloaden. Vergeet tot slot het immens populaire ‘uitzending gemist’ niet. Wat is er dan nieuw aan?

In de eerste plaats is het gewoon streaming televisie, je hoeft dus niet eerst iets te downloaden. Daarnaast is de kwaliteit – zeker voor Internet – erg hoog. Met je pijltjestoetsen kan je kiezen tussen de verschillende (televisie)kanalen en binnen de kanalen kun je het desgewenste programma kiezen. Het lijkt een beetje op kijken naar digitale televisie. Het aantal televisiekanalen is nog beperkt, maar dat kan natuurlijk altijd nog worden uitgebreid.
De programma’s zijn wel voornamelijk afgestemd op mannen met voetbal, auto’s en science fiction. Misschien zou het leuk zijn als Joost gaat praten met ‘uitzending gemist’, want op deze wijze wil ik wel achteraf televisie kijken.

Nieuwsgierig, helaas! Voor Joost word je uitgenodigd en zal je eerst moeten aantonen dat je joostwaardig bent. Gisteren ben ik door de ballotage gekomen en mag nu dus meegenieten.

DigiD

Vandaag stond in de landelijke pers breed uitgemeten wat al langere tijd een publiek geheim was; de DigiD is niet zo persoonlijk als we dachten. Het is mogelijk om een aangifte te ondertekenen met iemand anders zijn Digid. Dat is maar goed ook, want ik ben bang dat de fiscus anders heel weinig aangiftes had binnengekregen. Iedereen schreeuwt natuurlijk ineens moord en brand, zeker in de politiek, maar die hebben naar mijn mening een enorme berg boter op hun hoofd.

Dit jaar waren we ineens met ons allen verplicht om met de DigiD onze aangifte te doen. De oude vertrouwde pincode mocht niet meer gebruikt worden. Gek eigenlijk, dat er geen overgangsjaar was waarin allebei gebruikt mochten worden. Toen recentelijk bleek dat allerlei instanties en organisaties toch in grote problemen kwamen door de DigiD, mocht de pincode ineens weer wel. De Belastingdienst was namelijk een beetje vergeten dat heel veel belastingaangiften worden ingevuld door vakbonden, ouderorganisaties, belastingadviseurs, assurantietussenpersonen en tot slot door het neefje om de hoek. Deze konden maar moeilijk uit de voeten met de DigiD die natuurlijk persoonlijk was en dus niet verstrekt mocht worden aan derden. Daarbij kwam nog dat de DigiD wel eenvoudig was aan te vragen via het internet, maar voor oma Jansen uit bejaardenoord ‘Achter de geraniums’ is dat toch net een digitale stap te ver. Daarbij bleek dat er toch nog wel wat problemen bestonden bij het inzenden en wat moet je nu met foutcode 4009? Ik kan u uit eigen ervaring vertellen dat dat betekent dat de DigiD wel was aangevraagd maar nog niet geactiveerd. Moraal van dit verhaal: zorg voor een goede overgangsperiode als je iets nieuws introduceert. Waarom niet een jaartje de pincode en de DigiD naast elkaar. Dat gebeurt natuurlijk wel vaker bij de overheid; dat ze iets verzinnen maar niet zo stil staan bij de tijd die het kost om het probleemloos te implementeren. Hetzelfde speelt nu ook bij XBRL dat door de overheid luidruchtig is aangekondigd maar ook nog steeds niet echt van de grond komt.
En de politiek? Die moet maar eens zwijgen, want die zijn vaak debet aan dit verhaal. Onlangs hoorde ik dat de Belastingdienst een beetje eigenwijs (of misschien beter slim) was geweest en uitgesproken had dat iets echt niet realiseerbaar was. ‘Maar we leven in een parlementaire democratie’ was de reactie van een van de mensen in de discussie, ‘een uitvoeringorgaan moet gewoon doen wat de politiek wil.’ Maar als de politiek nu iets heel doms doet, moet je dat als uitvoeringsorgaan dan maar klakkeloos uitvoeren? Het moet in Den Haag ook maar eens doordringen welke gevolgen hun eigen handelen heeft. Ieder jaar wordt net voor het kerstreces nog even wat sociale wetgeving behandeld en in de dagen daarop kan het door de softwareleveranciers met gezwinde spoed worden ingebouwd. Mijn voorstel; een bezinningsperiode van minimaal een half jaar voor dit soort besluiten zodat er voldoende tijd is voor een effectieve implementatie.

Prettige paasdagen!