Iphone deel 2

Aanstaande vrijdag komt ie uit in de VS de Iphone. Het is al een enorme hype, de spindoctors van Apple werken op volle toeren. Maar exclusief voor Nederland alsvast enkele nieuwe modellen (zie foto boven). Nooit genoeg van Youtube, standaard op de Iphone.

MAATSCHAPPELIJK VERANTWOORD ONDERNEMEN

Wij hadden van de week een gesprek bij de bank, nee niet de bank maar bij de bank die graag de bank wil overnemen. U kent het wel, zo’n gesprek over mogelijkheden tot samenwerking. Nu ken ik deze bank al wat langer en heb daar in het verleden leuke zaken mee opgezet. Dus dan ben je op zoek naar zaken die beide organisaties raken, ‘opportunities’ in slecht Nederlands. Toch kwamen we dit keer op een ander onderwerp; maatschappelijk verantwoord ondernemen. Misschien wat gek op het eerste gezicht maar nu eens niet denken in uren en omzet maar over andere zaken die ook belangrijk zijn.

Maatschappelijk verantwoord ondernemen (synoniem met duurzaam ondernemen) is op te splitsen in drie dimensies (Wikipedia):
1. De normen en waarden waar een bedrijf voor staat. Deze worden vaak beschreven in een code of conduct en in compliance-regels.

2. De maatschappelijke verantwoordelijkheid van een bedrijf: de manier waarop een bedrijf haar kernactiviteiten uitvoert en verantwoordelijkheid neemt ten aanzien van het milieu en de sociale context. Veel bedrijven beschrijven hun activiteiten op dit terrein in een duurzaamheidsverslag. Het wordt steeds gebruikelijker een dergelijk verslag te hebben. Richtlijn van veel ondernemingen op dit gebied is de slogan: People Planet Profit.

3. De maatschappelijke betrokkenheid van een bedrijf: de manier waarop het bedrijf iets teruggeeft aan de samenleving. Veel bedrijven kiezen ervoor hier niet zelf actief over te communiceren. Activiteiten op dit terrein zijn bijvoorbeeld werknemers die in bedrijfstijd op vrijwillige basis een bijdrage leveren aan een goed doel of sponsoring.

Wij kwamen dus tot de conclusie dat zowel de bank als onze organisatie veel doet aan maatschappelijk verantwoord ondernemen en dat dit dus een punt is waar we klaarblijkelijk elkaar raken. We hebben afgesproken of we er iets gezamenlijk iets mee kunnen doen.

Maatschappelijk ondernemen is misschien ook wel een beetje een modetrend. Kijk bijvoorbeeld naar de recente commercials van de Rabobank en Robeco. En misschien komt er binnenkort een accountantskantoor met de eerste groene accountantsverklaring, uiteraard op kringlooppapier.

Volgens mij werkt het niet als je maatschappelijk ondernemen gaat vercommercialiseren, het strookt een beetje met de integriteitsgedachte: eigenlijk moet je er niet mee te koop lopen. Dus eigenlijk zou ik nu moeten stoppen maar toch is dat weer tegenstrijdig, omdat je soms aandacht wilt trekken voor het doel wat je ondersteunt.

Zo zijn wij bijvoorbeeld hoofdsponsor van de Ride for the Roses ten behoeve van de kankerbestrijding. En sponsor is misschien niet het goede woord, want we doen dit niet uit commercieel belang maar omdat wij als organisatie helaas te vaak worden geconfronteerd met de gevolgen van kanker. Zeer recent ontviel ons nog een collega, een jonge moeder die helaas net geen 31 mocht worden.

Maar het kan ook kleiner, ik ondersteun persoonlijk Kees Stolk die aanstaande zaterdag van Grootegast (Groningen) naar Ridderkerk fietst ten behoeve van Mytielschool de Vlij in Dordrecht. Op een mytielschool zitten kinderen met een handicap die niet in het reguliere onderwijs terecht kunnen. Ik spreek een beetje uit ervaring omdat mijn jongste zoon op een mytielschool zit. Ik wens Kees heel veel succes komend weekend en ik hoop dat hij een heel mooi bedrag bij elkaar fietst.

En wat doet u aan maatschappelijk verantwoordelijk ondernemen?

Pffff

Onze ICT-mensen moeten vanavond verplicht vroeg naar bed. Waarom? Dit weekeinde zijn wij met een grote knal (big bang) overgegaan naar een nieuw datacentrum. Ik hoef u niet te vertellen dat dit geen sinecure is en natuurlijk gaat niet alles zoals je het bedacht had aan de tekentafel. Blijkt dat een ip-adres toch wordt tegengehouden door de firewall. Kortom, onze mensen en die van de leverancier Qwise hebben afgezien dit weekeinde en sommigen hebben nauwelijks hun bed gezien. Petje af, want op enkele probleempjes na konden alle 750 medewerkers vanochtend gewoon inloggen. Sommigen waren even de printer kwijt, sommige applicaties werkten nog niet optimaal, maar dat is in de loop van de dag allemaal opgelost.

Voor de liefhebbers van de techniek even wat technische details. Ons nieuwe datacenter is opgebouwd uit 2 Domain Controllers, 4 SQL Servers, 2 Exchange Servers, 3 VmWare Servers, 27 Citrix Servers, 1 Management Server, 2 Lotus Notes Servers, 3 Webservers, 4 Web Servers in DMZ, 1 Exchange Frontend in DMZ, 10 Virtuele Servers, 13 24-ports switches, 2 Firewalls, 2 Netscalers, 2 Citrix Access Gateways en 1 Storage Area Network van 6 Terabyte. De techneuten zullen zien dat we de boel gevirtualiseerd hebben. Voor de leken; dat is een techniek waarbij servers niet meer fysiek hoeven te zijn maar waarbij je op 1 fysieke server meerdere virtuele servers kan laten draaien. Voordeel? Iedere applicatie kan draaien op zijn eigen virtuele server met specifieke instellingen voor die server. Ook kunnen eenvoudig snel extra virtuele servers bijgeschaald worden als de performance van een bepaalde applicatie achterblijft.

Omdat dit nog niet genoeg is, hebben we ook nog een tweede datacenter waar ongeveer hetzelfde staat, zodat we bij een eventuele langdurige uitval altijd terug kunnen vallen op het tweede datacentrum. Dat is naast de back-up, die door middel van snapshots garandeert dat wij maximaal 2 uur dataverlies hebben. Wij hebben daarbij het technische beheer volledig geoutsourced. Hoe we dat precies hebben gedaan, vertel ik in nummer 14 van Accountancynieuws.

Je moet als accountantskantoor vandaag de dag wat techniek in huis hebben om alles een beetje goed te laten draaien. Dat is wat anders dan 18 jaar geleden, toen ik de eerste Novell Server zijn intrede zag nemen op het kantoor en we het eerste netwerk aanlegde, gebaseerd op coax. Toen was de techniek nog een stuk simpeler maar deden we uiteindelijk ook veel minder met het netwerk. We wisten nog geen eens wat inter-, intra- en extranet was en van e-mail hadden we nog nooit gehoord. Toen hadden we ook nog mini- of misschien zelfs mainframe computers, wij hadden vroeger altijd ruzie met een Bull DPS7 die – zoals je van een Frans mainframe mag verwachten – de grootste moeite had met het euroteken.

Maar dat is allemaal nostalgie, waarom zo’n nieuw groot datacentrum bouwen? Om klaar te zijn voor de volgende slag, ICT zal steeds verder doordringen in het werk van de accountant. Dossiers zullen volledig elektronisch worden, processen worden omgezet in workflows, klanten zullen ons gaan benaderen via portalen. Daarvoor zal het technische huis wel eerst op orde moeten zijn.

En mocht u denken ‘Zo ver is het nog lang niet’, vorige week was ik op bezoek bij een van onze grote broers en heb kennis mogen maken met hun zelf ontwikkelde oplossing voor elektronische dossiervorming. Zag er schitterend uit met een volledige en intelligente koppeling met CaseWare en het CRM-systeem. Belangrijke signaleringen worden door het systeem gedaan, zoals de volledigheid van het dossier (geen LoR aanwezig) of het tijdig afsluiten van het dossier. Dit alles ontwikkeld in sharepoint, dus via het web te benaderen van iedere locatie. Daar kunnen we met zijn allen nog een puntje aan zuigen, zeker als je beseft dat dit past in hun totale concept voor het digitale accountantskantoor.

ICT strategisch? Nee? Dan zult u nog verrast worden de komende tijd.

autisme ?

Eind vorige week maakte het NCD bekend dat zij graag willen praten met de accountancy. Waarom? Steeds meer bestuurders en commissarissen snappen het niet meer. Ze huren een accountant en krijgen een letter of representation waarbij alle verantwoordelijkheid bij de bestuurders wordt gelegd. ‘Maar’, spreken de accountants in koor, ‘dat klopt ook want de verantwoording is de verantwoordelijkheid van de bestuurders van de onderneming.’ Maar wat is dan nog de toegevoegde waarde van een accountantsverklaring, vragen vele bestuurders zich af.
Wat mij opvalt is dat accountants niet luisteren en het vooral weer afdoen met ons gebruikelijke vaktechnische jargon. Let op! Het maatschappelijk verkeer snapt ons niet meer, dan moeten we luisteren en niet vervallen in vaktechnisch autisme. Het maatschappelijk verkeer wil misschien wel dat we meer doen, dat we meer zekerheid toevoegen. Eng? Of een mogelijkheid om nieuwe diensten te verkopen? Laten we vooral de dialoog aangaan, maar dan wel met open vizier en er niet van uit gaan dat directeuren en commissarissen (zijn dat niet onze opdrachtgevers?) er niets van snappen.

Wat ook last heeft van autisme, is het kabinet; 100 dagen waren zij op pad om te luisteren en waar kwam men mee terug? Met een glossy folder en de mededeling dat het met Prinsjesdag dan echt wel duidelijk zal worden. Kortom, we verliezen nog een keer 100 dagen terwijl onze economie flink op stoom is en het juist nu belangrijk is om de investeringen voor de toekomst te doen. Dit kabinet wil inzetten op een innovatieve economie, maar spreekt op de website tegelijkertijd uit dat rust in de economie noodzakelijk is. Rust? Terwijl China en India steeds verder doorstomen wil dit kabinet rust! Wij moeten onze economie heel snel omvormen naar een hoogwaardige kenniseconomie, anders worden wij gewoon ingehaald en kunnen we in de toekomst onze ouderen – en dat zijn wij – niet meer verzorgen. Wat mij betreft dus onrust.

Wie ook rust wil, is Hoogervorst, de nieuwe voorzitter van de AFM. Dat snap ik ook al niet; hij krijgt 1,5 balkie en wil rust. Nu zullen veel accountants graag rust bij de AFM hebben, zodat we voorlopig niet aan de beurt zijn. Maar voor een dergelijk salaris moet je geen rust prediken bij een overheidsorganisatie, dan gaat het helemaal fout. De AFM moet zorgen voor vertrouwen en transparantie in de financiële markten, zodat we in Nederland een gezond ondernemersklimaat krijgen maar alsjeblieft geen rust. Of heeft hij niet goed geluisterd tijdens zijn sollicitatiegesprek met Bos, autisme?

Deze week wordt de Betuwelijn dan eindelijk feestelijk geopend, achteraf zal wel blijken dat het feestje ook flink duurder is uitgevallen. Maar hij is er dan en hopelijk wordt het een groot succes want ik heb er zeker 7 jaar door in de file gestaan (Dordrecht is het kruispunt van de hogesnelheidslijn en de Betuwelijn). Ik ben benieuwd of ik ’s ochtends en ’s avonds een kilometerslange goederentrein langs zie rijden naar Duitsland. Waarschijnlijk niet, want ook hier hebben mensen niet geluisterd. Opvallend vond ik deze week het staatje in de NRC waarin de Nederlandse treinverbindingen stonden en de Franse TGV-verbindingen. Nederland is gewoon het land van de boemeltreinen.

Van Kooten en de Bie hebben een overzichtstentoonstelling gekregen. Jammer dat ze alweer zolang weg zijn, want Nederland heeft volgens mij gewoon een goede spiegel nodig, of nog beter: twee mensen die ons weer leren luisteren.

Een spannende dag

Gisteren was een spannende dag; uiteindelijk heeft het bestuur van de NOvAA duidelijk de strijd gewonnen. Eerst moest de WMO in het stof bijten bij het kort geding waar ze op alle punten geen gelijk kreeg. Daarna lukte het niet om tijdens de ledenvergadering de eigen kandidaten in het bestuur te krijgen. Ben benieuwd wat het WMO nu gaat doen. Stoppen, doorgaan met nieuwe rechtszaken of een afsplitsing tot een terroristische splintercel? Het eerste lijkt mij het verstandigst, neem je verlies.

Het bestuur van de NOvAA staat de komende tijd nog wel een taaie klus te wachten, het is toch belangrijk om binnen de club de rijen weer gesloten te krijgen. Een van de troeven is denk ik wel het rapport van de Commissie Verdiesen dat gisteren voor de ledenvergadering gepresenteerd werd (troef?). Het rapport biedt een goede basis voor het neerzetten van een kwaliteitsmerk in de samenstelpraktijk. De commissie heeft goed aangevoeld wat de gevoelens zijn in de accountancymarkt, soms iets te goed naar mijn mening. Het rapport heeft als titel ‘Kwaliteit in Eenvoud’ meegekregen, mijn stelling is echter dat Kwaliteit nooit eenvoudig is, je moet er je best voor doen, kwaliteit doet pijn. Meer daarover deze vrijdag in Accountancynieuws.

Zelf was ik gisteren op een bijeenkomst over accountantscontrole in de 21ste eeuw. Onder andere Kor Mollema ging in op de (on)deskundigheid van accountants op het gebied van ICT en de gevaren daarvan voor de controle. Wat mij nog steeds opvalt, is dat accountants echt geen verstand hebben van ICT en dat er nog steeds een grote kloof zit tussen de accountant en de IT-auditor. De IT-auditors, vaak afkomstig uit het accountantsberoep, zijn nog steeds veel te lief voor de accountants. Een accountant die geen rekening houdt met de ICT bij zijn controleopdracht is eigenlijk niet meer van deze tijd. Vroeger kon je nog wel om de geautomatiseerde omgeving heen controleren maar – met alle respect – vandaag de dag zijn organisaties zodanig geautomatiseerd dat dit niet meer kan. En hoe geeft u invulling aan artikel 393 lid 4?
U moet toch iets zeggen over de betrouwbaarheid en continuïteit van de ICT? En hoe zat dat ook al weer met de WTA? Niet vastgelegd is niet gecontroleerd!

een rare week

Het was een beetje rare week deze week; zeg maar een voorbereidingsweek op de hectische volgende week. Dan komt het rapport van Verdiesen, is de stemming bij de NOvAA voor het nieuwe bestuur, komt de uitslag van het kort geding van de WMO tegen de NOvAA, hebben we een overleg met onze directievoorzitters en de raad van commissarissen. Daar tussendoor heb ik dan nog een vergadering van de ICT-commissie van het SRA, hebben we vanuit het SRA een schitterend seminar georganiseerd over audit in de 21ste eeuw en gaan we het volgende weekend in een big bang over naar ons nieuwe datacentrum.
Het lijkt soms wel dat alles nog even in een week gepropt moet worden. En het gekke is; daarna wordt het een stuk rustiger, want dan beginnen de vakanties. Hoewel, ik heb het idee dat Nederland al vanaf begin mei zo’n beetje in een continue vakantiestemming is. Nu kan dat komen door het aanhoudende mooie weer, maar ook de zeer vele vrije dagen helpen daarbij. Mijn kinderen hadden bijvoorbeeld vorige week een hele week vrij en vandaag is er al weer een studiedag. Het lijkt erop dat Nederland na volgende week echt met vakantie gaat en met zijn allen weer begin september terug. Mijn agenda voor de maand september is bijna al weer helemaal gevuld.
Terug naar deze week, waarbij we een heel leuke bijeenkomst hadden van geïnteresseerden voor de India-China-reis en het lijkt wel of hoe meer we er over praten, hoe leuker het wordt. Ook hebben we onze nieuwe arbeidscampagne gelanceerd met een totaal nieuwe look. De website vind ik persoonlijk erg geslaagd, hoewel dat nog wel wat hoofdbrekens heeft gekost. Soms denk ik dat mijn collega’s wel een beetje gek van mij werden. Was de website af, vond ik hem toch nog niet mooi genoeg. Deze foto toch groter en die iconen weg! Nee, dat is het eigenlijk toch weer niet, foto kleiner, toch maar weer iconen. Annemiek, Annemieke en Jan: sorry voor de stress, maar ik denk dat we nu uiteindelijk toch heel tevreden kunnen zijn over resultaat.
Arbeidsmarkt was ook het thema van een interview dat ik gaf voor het personeelsblad van Mazars. Over mijn visie dat je een arbeidsmarktcampagne wel positief moet houden en dat je als je in je arbeidsmarktcampagne iets roept, je dat wel waar moet maken. Ik vond het wel grappig dat ik als oud personeelslid van Mazars gevraagd werd voor een dergelijk verhaal. Hopelijk delen ze mijn visie.
En nu heb ik mij opgesloten en ben ik bezig met mijn artikel van Accountancynieuws van volgende week. Er is gelukkig genoeg reuring in de markt en maandag wordt – zoals eerder gezegd – een spannende dag. Ik hoop, zoals ik al eens eerder heb geschreven, dat de NOvAA-leden stemmen met hun verstand in plaats van met hun hart, want volgens mij zijn anders de gevolgen niet te overzien. Maandag komt ook het lang verwachte rapport van de Commissie Verdiesen; Accountancynieuws wijdt er volgende week een special aan, dan heeft u al enig idee waar mijn artikel over zal gaan.
Hoewel volgende week een hectische week wordt, zal ik toch proberen om met enkele (korte) blogs te reageren op het actuele nieuws.

Prettig weekend!

Ode aan Bart

Hoewel ik mij op dit weblog probeer te beperken tot onderwerpen op het gebied van of met een duidelijk raakvlak met de accountancy kan ik er niet om heen om heel af en toe ergens anders op in te gaan wat mij raakt. Vandaar vandaag een persoonlijke blog.

Vrijdagavond, vijf voor tien. Ik hoor een enorme schaterlach, eentje die ik zeker al een jaar of vijf niet zo duidelijk gehoord heb. Natuurlijk wel in een herhaling, maar dat is toch anders.
Ergens op een wolkje heel erg ver boven ons bescheurde Bart de Graaf zich van het lachen. Iedereen was erin gestonken; niet alleen in Nederland maar Wereldwijd. Het was BNN gelukt om “in de geest van Bart de Graaf” de hele wereld te kijk te zetten. De hele week was de BNN-donorshow in de media geweest en iedereen sprak er schande van. De heer Atsma stelde er zelfs Kamervragen over en onze premier was er niet trots op dat Nederland hiermee wereldwijd beroemd werd.

Nee, het is inderdaad niet mooi wanneer een land in de Wereld te kijk wordt gezet; dat in Nederland verschrikkelijk weinig mensen een donorcodicil hebben. Dat we in ons land moeten melden dat het aantal orgaandonoren afneemt omdat het aantal verkeersslachtoffers zo verschrikkelijk laag is. Dat we klaarblijkelijk in Nederland zo egoïstisch zijn geworden dat we zelfs niet meer bereid zijn om onze organen te doneren nadat we ze al niet meer nodig hebben.

Wat ik ook niet snapte, is dat de heer Balkende wel trots was op onze OESO-cijfers en onze hoge ICT-graad; was dit nu de Premier van de normen en waarden? Over draaikonterij gesproken. De hele week stond heel Nederland zonder ook maar één minuut van het programma gezien te hebben met het moralistische vingertje te wijzen. Het programma moest verboden worden, dat dit mocht van belastinggeld.
Iedereen die de achtergrond van BNN en van Bart de Graaf kent, kon dit op zijn vingers natellen. BNN zou het toch niet laten zitten met het programma “vijf jaar een tuin op je buik”. Maar in Nederland denken we klaarblijkelijk niet meer na, maar roepen direct smakeloos. Als we dan toch moralistisch gaan doen, dan zijn er nog wel andere programma’s die verboden kunnen worden. Als ik mag kiezen, het programma “Dames in de Dop”, waar ik deze week naar doorzapte. In dit programma worden Nederlandse meisjes omgedoopt tot dames. Als dit normale Nederlandse meisjes zijn, dan verscheur ik mijn donorcodicil hier ter plekke omdat ik niet een orgaan wil ontvangen van – laat staan afstaan aan – zoveel dommigheid. Als dit het niveau is van Nederland, zou ik mij als ik Balkende was inderdaad ontzettend schamen.
Terug naar vrijdagavond. Het was dus allemaal fake, maar wel bijzondere televisie. Ik ben trots dat ik mag wonen in een land waar mensen nog uit principe en geloof in een goede zaak hun nek durven uit te steken.

Nog geen donorcodicil? Klik dan hier.

100 dagen

100 dagen trok het kabinet uit om erachter te komen wat er onder burgers leeft in het land. 100 dagen verwarring bij de oppositie die moet wachten tot 14 juni om echt commentaar te leveren op de plannen. Ik ben eigenlijk benieuwd of er nog een ‘meet en greet’ is geweest met de accountancybranche. Zou minister Bos op bezoek geweest zijn bij NIVRA/NOvAA/SRA et cetera? Of zou Zalm hem hebben gewaarschuwd om voorlopig niet de vingers te branden aan de accountancy? Een kleine gele post-it op het dossier met: ‘laat de AFM eerst maar eens de kastanjes uit het vuur halen’. Zou Bos toch stiekem het dossier geopend hebben? Ik denk dat hij toch een beetje geschrokken is van wat er zich de laatste tijd heeft voltrokken in de accountancy. Oké, de ledenvergaderingen zijn niet saai meer, maar was dat niet veel form over substance? En we zijn natuurlijk nog niet klaar; op 11 juni aanstaande is er nog de ledenvergadering van de NOvAA. De stichting Werkgroep Minnelijk Overleg (WMO) heeft de frontale aanval gekozen door kandidaten te stellen voor het bestuur en twee rechtszaken te starten tegen de NOvAA. Je vraagt je af waar dit allemaal goed voor is. Oké, de eer van stand is uit de gedrags- en beroepsregels, maar is het nu juist niet deze groep die terug wil naar het beroep van vroeger? Vrijheid blijheid, niet te strikte regels aan ons monopolie. Op de website www.wakkereaccountant.nl staan de uitgangspunten van de WMO:

Doelstellingen van de Stichting WMO
Het behartigen van belangen van accountants, waaronder het bevorderen van een werkbare regelgeving voor accountants en de organisaties waarvoor zij werkzaam zijn en in het bijzonder voor de kantoren c.q. organisaties die niet over een Wet Toezicht Accountants-vergunning beschikken.

De Stichting kan daartoe in overleg treden met de beroepsorganisaties van accountants en andere betrokkenen, en waar nodig juridische procedures voeren. Zij kan voorts al datgene doen dat bevorderlijk is voor en dienstig is aan deze doelstelling in de meest ruime zin des woords.

De Stichting tracht haar doel te bereiken via alle middelen rechtens, doch in het bijzonder door:

· het voeren van overleg met regering en parlement;
· het desgewenst voeren en/of begeleiden van procedures om het beoogde doel te bereiken;
· het bundelen van krachten uit de diverse groepen van de betrokken accountants.

Op zich allemaal nobele doelstellingen, ik ben op zich ook wel voor een lichter regime voor accountants die niet willen voldoen aan de WTA. Aan de andere kant; er staat wel ‘accountantskantoor’ op de voordeur en dat vereist nu eenmaal dat aan bepaalde regelgeving moet worden voldaan. Een maatschappelijke tendentie is daarbij dat het vertrouwen niet meer ‘natuurlijk’ komt, maar daadwerkelijk getoetst moet worden. Het verhaal dat deze problemen zich alleen voor hebben gedaan bij de grote vier, daar trap ik niet in. Als we willen dat een accountantsverklaring in welke vorm dan ook waarde blijft hebben in de toekomst, dan geldt daar bewezen vertrouwen bij.

Ik kan mij dus niet vinden in de standpunten van deze groep. Daarnaast vind ik de wijze van handelen niet helemaal zuiver. Het zinnetje ´… waar nodig juridische procedures voeren. Zij kan voorts al datgene doen dat bevorderlijk is voor en dienstig is aan deze doelstelling in de meest ruime zin des woords’ komt op mij over als een dreiging; ik neig zelfs naar terrorisme. Want welke stappen nemen we als we bij de rechter ons gelijk niet krijgen, stappen we dan over naar andere drastische middelen?

Ook vraag ik mij ernstig af wat er gaat gebeuren indien deze groep in het bestuur gekozen gaat worden. Een splitsing van de NOvAA, de overige bestuursleden stappen op. Uiteindelijk, als het zover mocht komen, heeft volgens mij de minister de bevoegdheid om in te grijpen. Dan zetten wij ons als beroep weer eens lekker in de kijker.

Nee, mijn devies aan de NOvAA-leden: stem met uw verstand en niet met uw hart!

Murphy

Ik ben weer een jaartje ouder geworden, maar gelukkig nog steeds onder de 40. Veel visite gehad, de familie Murphy kwam en zoals een ieder weet, komt die nooit alleen. Dus liep het deze week niet lekker met onze ERP-implementatie, werkte het nieuwe datacentrum nog niet naar behoren en leverde de tuinman de verkeerde stenen voor de tuin. ‘Gezellige verjaardag’ zult u denken, maar om eerlijk te zijn had ik het al wel een beetje ingeschat. De twee ICT-projecten liepen eigenlijk veel te voorspoedig en dan weet je gewoon dat het een keer mis moet gaan. Ik riep dat telkens tijdens het projectoverleg en de projectleiders werden hier niet gelukkig van , maar ik heb mijn gelijk weer gekregen.

Het is overigens niet zo dat ik behoor tot de groep van mensen die roepen: ‘ICT, dat gaat altijd mis’. Ik ben een optimist en ben niet bang voor een beetje tegenslag. Problemen met ICT hebben vaak te maken met het feit dat mensen de projecten onderschatten, te weinig aandacht besteden aan opleiding, veranderings- en verwachtingsmanagement. En een foutje zit vaak in een klein hoekje, neem nu mijn stenen die ik bestelde; Abdij-stenen maar ik kreeg Abbey-stenen geleverd.
Inmiddels staan alle projecten weer op de rit, dus weer wat zorgen minder, behalve dan dat ik weer een jaartje ouder ben.