Laks

Ontspoorde spoorwegen, ontspoorde Belastingdienst, overgewicht en stakende scholieren; zomaar een greep uit een zondagmorgen met de zaterdagkrant. Te veel om allemaal te behandelen, dus laten we ons tot het laatste beperken. Ik hoorde al over de scholierenstaking afgelopen vrijdag in de auto. In de huidige informatiemaatschappij is een sms’je genoeg om grote groepen scholieren op de been te krijgen. Maar waar staakten ze nu eigenlijk voor? Volgens mij wist meer dan de helft niet waarvoor ze staakten; het was toch leuk, zo’n middagje geen school? Misschien ook wel goed, verblijven ze een keer in de buitenlucht. Een klein regenbuitje was in Amsterdam al genoeg om de staking te breken, in andere plaatsen maakte sommigen kennis met de wapenstok.

Maar waarom werd er nu gestaakt? Omdat men maar 960 lesuren wil en niet 1040 zoals de minister heeft voorgeschreven. Ook schooldirecties en leraren pleiten al langer voor de 960 lesuren en dan willen ze daarbij ook nog alle buitenschoolse activiteiten meerekenen. Even rekenen: in een gewone werkweek zitten volgens mij 40 uren en maal 52 weken (deze instructie is nodig vanwege de mogelijk meekijkende leraren met een rekengebrekje) leert mij dat een jaar een kleine 2080 werkuren oplevert. Feitelijk zegt men nu: wij willen maar 46% van de tijd besteden aan lesuren, anders komen we niet uit. Even een zijstapje: maar wat doen we dan de rest van de tijd? Okee, we gaan nog met vakantie. Daar had ik nog geen rekening mee gehouden, maar dat is toch geen halfjaar? En om geen discussies te krijgen: ik ga er van uit dat een lesuur wel 60 minuten heeft, maar volgens mijn zoon is een lesuur maar 50 minuten. Als dit laatste waar is, dan hebben we het niet over 960 uren maar over 38,5% van het jaar dat zinvol gevuld wordt.

Probleem is natuurlijk ook om genoeg leraren te krijgen om die 38,5% van het jaar voldoende les te geven. Die willen niet komen vanwege onderbetaling en de slechte naam van het beroep. Uit een recent uitgezonden reportage van Zembla heb ik begrepen dat het grootste gedeelte van de leraren naast het lesgeven ook nog een of andere aanverwante functie heeft als mentor, studiebegeleider, coördinator of wat voor andere mooie functie men verzonnen heeft. Het voor de klas staan wordt als iets secundairs gezien. Afgelopen week kwam minister Plassterk met de oplossing: hij had een miljardje bij elkaar gescharreld om het lerarentekort op te lossen. Gefinancierd door een verhoging van het lesgeld (een kleine 100 miljoen) en de rest door de oude leraren (52+) langer te laten werken. Blijkbaar kan door het langer werken van de oudere leraren gewoon 900 miljoen verdiend worden. Dat biedt in ieder geval perspectieven voor mijn alternatieve plan, want dan zijn we er met een miljardje niet.

Inmiddels is het maandag en de staatssecretaris is gekomen met een tegemoetkoming; 40 uur van de 1040 uur mag ook worden ingevuld met buitenschoolse activiteiten. Nu ben ik er ook voorstander van dat onze kinderen een leuke middelbare schoolperiode hebben en buitenschoolse activiteiten horen daar ook bij. Maar ik heb een heel ander standpunt en veel radicaler. Allereerst zal ik uitleggen waarom. Toen ik dit najaar in India was, leerde ik dat er ongeveer 400 miljoen Indiërs zijn tussen de 18 en 25 jaar oud; het vergrijzingsprobleem laat daar nog even op zich wachten. Van die 400 miljoen mensen krijgt ongeveer de helft een redelijke opleiding en daar de helft weer van een goede opleiding. Nu denkt u misschien: ‘Wat zonde dat de helft van het merendeel van de mensen geen goede opleiding krijgt’, maar misschien is dat nog wel een beetje ons geluk. Want de 100 miljoen hoog opgeleide Indiërs zijn de concurrenten van onze hoogopgeleide scholieren. En die laatste groep, dat zijn er ook niet zo veel als je bedenkt dat 60% van onze scholieren naar het vmbo gaat.
Doemscenariootje voor de toekomst. Onze eigen kinderen zijn de handen aan het bed voor de vergrijsde zorgsamenleving die we aan het worden zijn. Hogere functies worden ingevuld door Indiërs, Chinezen, Polen en tweede en derde generaties allochtonen. Onze rijkdommen van vandaag hebben we hard nodig om de huidige babyboomgeneratie een goed verzorgde oude dag te geven. En de huidige scholieren zullen minimaal tot hun 76ste door moeten blijven werken.

Willen we dat niet, dan moeten onze scholieren vandaag nog de straat op, om te demonstreren. Voor minimaal 1400 schooluren per jaar. Door goede gedreven docenten die het maximale uit ze halen, weg met de 6-jescultuur! Het onderwijs in Nederland zal een enorme kwaliteitsimpuls moeten krijgen, met meer samenwerking tussen universiteiten onderling en tussen universiteiten en middelbare scholen. Docenten mogen van mij een goed belegde boterham verdienen, mits ze maar aan het lesgeven zijn en al die malle management- en nevenfuncties, die schaffen we per direct af. En natuurlijk wel minimaal 40 uur per week. Drie weken zomervakantie voor de leraren en de rest van de zomervakantie worden ze bijgeschoold. Daarnaast verzinnen we met elkaar een systeem dat iedereen altijd blijft doorleren, dus geen sabbatical bij die boeddhistische monniken in Tibet, maar jaarlijks één of twee weken bijspijkeren voor iedereen. PE-punten voor accountants dus ook naar 80 punten per jaar. Wat dit gaat kosten? Miljarden! Maar het is een investering in onze toekomst. Hoe ik dit ga financieren? Aardgasbaten ten gunste laten komen van het Onderwijs en alle leraren een 40-urige werkweek. Nu alleen nog even een sms’je sturen.