Accountancynieuws 5: Oorlog

Beste lezers van mijn blog. Afgelopen was er geen blog en de week daarvoor ook al niet. Het waren een paar hectische weken. Mocht u denken ‘maar vorige week was je toch met vakantie.’ Ja, één dag. Normaliter is mijn baan een beetje anticyclisch aan de werkzaamheden op onze kantoren. Zij hebben het druk in het voorjaar, ik voornamelijk in het najaar. Immers in het voorjaar ga je geen nieuwe software implementeren op de vestigingen. Maar we zijn wel bezig met de laatste loodjes van onze eigen jaarrekening. Een aantal projecten zitten in de opstartfase en deze zomer mag ik een paar summer courses gaan geven. We hebben ook besloten om ons met nog een groot aantal mensen te gaan bezinnen op de arbeidsmarkt. En daarmee kom ik direct op de Accountancynieuws van deze week: een superdikke HRM-special. In het weblog van Frans heeft u kunnen lezen dat dit nummer wel met veel druk tot stand is gekomen door ziekte en vakanties op de redactie. Alle lof dus voor de mensen van de redactie. Mijn artikel had als titel ‘Oorlog,’ enigszins afgeleid van de War on Talent zoals de huidige strijd in de Angelsaksische literatuur wel wordt aangeduid. Moraal van mijn verhaal, stop met de focus op het werven en zorg eerst eens dat de achterdeur op slot gaat. Het verloop van personeel op kantoren is nog steeds erg (lees te) hoog. Ik mag met 12% niet klagen. Daarmee zit ik onder het landelijk gemiddelde, zij het dat ik ook over dit cijfer ook nog niet tevreden ben. Ik denk dat we eerst eens goed moeten onderzoeken hoe we dat hoge verloop percentage nog verder naar beneden kunnen krijgen.

(Sociale) innovatie is daarbij misschien wel het toverwoord. Sociale innovatie is niets anders dan dat je er voor zorgt dat je medewerkers erg tevreden en gemotiveerd naar hun werk gaan. Dat kan door medewerkers enerzijds uitdagend werk te bieden waarmee ze zich kunnen ontwikkelen en anderzijds door hen eigen verantwoordelijkheid te geven hoe zij hun werk indelen. Veel gehoorde klacht is natuurlijk de work life balance van medewerkers op accountantskantoren. Ik moet eerlijk zeggen dat die bij mij de afgelopen weken ook wel ver te zoeken was. Of zoals mijn vrouw het verwoorde: ‘leuk stukje, dat over de arbeidsmarkt, maar geldt dat ook niet voor jezelf.’ Nu zal je mij niet snel horen klagen want ik ga iedere dag fluitend naar mijn werk, maar het thuisfront kan dat wel eens anders ervaren. Afgelopen weekend dus maar weer eens geïnvesteerd in het gezin. Dus we moeten goed nadenken of we het werk niet anders kunnen indelen, minder in de file staan, slimmer organiseren. Begin deze week weer telefonisch vergaderd over een toch wat zware beslissing. Eén uur effectief vergaderd, dat had mij anders samen met alle deelnemers toch minimaal drie uur had gekost. Toch weer 15 uur verdient en met mijn vergadergemiddelde kan dat in een week toch aanzienlijk oplopen. Helaas verloor ik die uren van de week weer toen de ICT echt even tegen zat.

In mijn artikel in Accountancynieuws ben ik voorbijgegaan aan het werven van nieuwe medewerkers. Daar is mijn grootste zorg dat Nederland steeds meer een dienstverleningsland wordt en dus dat we allemaal steeds meer proberen te vissen in dezelfde vijver. Dan komt het er op aan hoe aantrekkelijk het accountantsberoep eigenlijk is. Nu is mijn persoonlijke mening dat accountant het mooiste beroep is van de wereld, hoewel ik eigenlijk in eerste instantie liever fotograaf of slager wilde worden. Ik ben benieuwd naar het accountancy carrière event, eind deze week, Is het druk bij de accountants of is het bij de ICT en de consultancy misschien toch drukker.

Tot vrijdag