Uurtje factuurtje

Vorige week schreef ik in mijn artikel in Accountancynieuws dat binnen een termijn van drie tot vijf jaar de uurtje-factuurtjemethodiek in de accountancy verlaten zou zijn. Een aantal mensen vroeg mij hier de afgelopen dagen naar. Hoe kan ik nu zoiets beweren; uren factureren, dat is toch gewoon de norm en waardoor moet het dan vervangen worden? Even terug naar de basis; de laatste tijd hoor ik vaak dat de groei van accountantskantoren belemmerd wordt door de schaarste aan goed opgeleide medewerkers. Nu wil ik u niet teleurstellen, maar die schaarste zal blijven bestaan. Op de korte termijn komt die schaarste door het succes van de zakelijke en financiële dienstverlening in Nederland. Anders gezegd: we zijn niet alleen in onze zoektocht naar goed opgeleide mensen, we moeten daarbij concurreren met banken, verzekeraars, automatiseerders, etc. etc. In de afgelopen 2 jaar is de zakelijke en financiële dienstverlening in Nederland gemiddeld gegroeid met 4,5% per jaar. Positief, want de zakelijke en financiële dienstverlening is een van de drijvende krachten achter onze economische groei. Maar de zakelijke en financiële dienstverlening is arbeidsintensief en het is dus niet verwonderlijk dat 70% van de banengroei in de afgelopen twee jaar afkomstig is uit deze sector. Dit heeft nog een ander gevolg: de sector kent het hoogste percentage onvervulbare vacatures. Uiteindelijk zijn we dus slachtoffer van ons eigen succes.

Er valt echter nog iets anders op in de statistieken: de arbeidsproductiviteit in de zakelijke dienstverlening is in de afgelopen tien jaar slechts toegenomen met gemiddeld 0,3%. En het lijkt er sterk op de deze productiviteit de afgelopen twee jaar aan het afnemen is. In plaats van slimmer te werken, gaan we blijkbaar steeds dommer werken.
Denkt u ‘Die Tsang tovert wel leuk met deze cijfertjes’, leest u dan het artikel “Ondergesneeuwde problemen” van Mathijs Bouman in de NRC van zaterdag 12 januari jl.

Als we niet het slachtoffer willen worden van ons eigen succes, dan moeten we het misschien wel anders gaan doen. Zijn onze processen misschien te optimaliseren, kunnen we slimmer samenwerken, zijn zaken nog verder te automatiseren? Kortom, we moeten innoveren. Een van die innovaties zou het verder automatiseren van de financiële en logistieke informatie in Nederland kunnen zijn. Een voorbeeld vindt u in de Accountant van deze maand in het artikel “Boekhouden wordt een koud kunstje” van Nart Wielaard. In dit artikel wordt onder andere gekeken naar het initiatief van Bizner en Reeleezee. Maar ook een ander initiatief wordt aangehaald, dat van het elektronisch factureren. De banken zijn hiermee bezig (notabox), TNT is hier mee bezig (logisch!) en ook een aantal gespecialiseerde bedrijven als Bluem en Billington zijn er mee bezig. We praten dan over het volledig automatiseren van de factuur; van verzending, via betaling naar het inboeken in de financiële administratie. Wat denkt u dat dit aan efficiencyvoordeel voor de BV Nederland oplevert? Ik zie u echter denken en rekenen, dat scheelt aanzienlijk aan omzet in de administratieve dienstverlening. Maar zo moeten en mogen we niet meer denken. De arbeidproductiviteit moet omhoog, want anders wordt India een optie en dan wordt die factuur daar gewoon ingeboekt, onze mensen zijn te duur. Maar die kunnen dan juist weer andere klussen gaan oppakken die moeilijker te automatiseren zijn (lees adviseren). Mijns inziens moet de spiraal doorbroken worden. Maar wie zit op dit ogenblik namens de accountants aan tafel bij deze partijen? U? Uw beroepsvereniging? Wakker worden accountants, voordat dit aan onze neus voorbijgaat.

Tot volgende week.